1. Artikulo XIV, Seksyon 3 ng Saligang Batas (1935)
"…ang Kongreso ay gagawa ng mga hakbang tungo sa pagkakaroon ng isang wikang pambansa na ibabatay sa isa sa umiiral na katutubong wika…"
2. Batas Komonwelt bilang 184 (1936)
Lumikha ng isang lupon at itinakda ang mga kapangyarihan nito kabilang na rito ang pagpili ng isang katutubong wika na siyang pagbabatayan ng wikang pambansa.
3. Kautusang tagapagpalaganap blg. 134 (1937)
Ipinahayag na ang tagalog ay siyang magiging batayan ng wikang pambansa ng Pilipinas.
4. Kautusang Tagapagpalaganap blg. 263 (1940)
Nagbibigay pahintulot sa pagpapalimbag ng isang diksyunaryo at balarila ng wikang pambansa, at itinatagubilin din ang pagtuturo ng wikang pambansa sa mga paaralan,pambayan man o pribado.
5. Batas Komonwelt blg. 570 (1946)
Pinagtibay na ang wikang pambansa ng Pilipinas ay maging isa sa mga wikang opisyal ng Pilipinas.
6. Proklama blg. 12 (1954)
Nilagdaan ng Pangulong Ramon Magsaysay na nagpapahayag ng pagdiriwang ng Linggo ng Wika sa Marso 29 hanggang Abril 4 ayon sa mungkahi ng Surian ng Wikang Pambansa.
7. Kautusang Pangkagawaran blg. 7,s.1959
Nillagdaan ni Kalihim Jose E. Romero at itinatagubilin na kailaman at ang tinutukoy ay ang wikang pambansa, ang salitang Pilipino ay siyang itatawag.
8. Kautusang Pangkagawaran blg.24,s.1962
Nilagdaan ni Kalihim Alejandro Roces at nag-uutos na simulan sa taong -aralan 1963-1964. Ang mga sertipiko at diploma ng pagtatapos ay ipalilimbag na sa wikang Filipino.
9. Kautusang Tagapagpaganap blg. 60 s. 1963
Nilagdaan ng Pangulong Diosdado Macapagal na nag-uutos na awitin ang Pambansang Awit sa titik nitong Filipino.
10. Kautusang Tagapagpaganap blg. 96 s. 1967
Nilagdaan ng Pangulong Ferdinand Marcos at nagtatadhana na ang lahat ng edipisyo,gusali at tanggapan ng pamahalaan ay pangalanan sa Filipino.
11. Memorandum Sirkular blg. 172 (1968)
Nilagdaan ni Kalihim Tagapagpaganap Rafael Salas at ipinag-
uutos na ang mga "letterheads" ng mga tanggapan ng pamamahalan ay isulat sa Filipino. Kalakip ang kaukulang teksto sa Ingles. Ipinag-uutos din na ang pormularyo sa panunumpa sa tungkulin ng mga pinuno at kawani ng pamahalaan ay sa Filipino gagawin.
12. Memorandum Sirkular blg. 199 (1968)
Itinatagubilin ang pagdalo sa seminar sa Filipino ng mga
kawani ng pamahalaan. Ang seminar ay idaraos ng Surian
ng Wikang Pambansa sa iba't ibang purok linggwistika ng
kapuluan.
13. Kautusang Tagapagpaganap blg. 187 (1969)
Nilagdaan ng Pangulong Marcos at nag-uutos sa lahat ng
kagawaran, kawanihan,tanggapan at iba pang sangay ng
pamahalan na gamitin ang wikang Fillipino hanga't maari
sa Linggo ng Wikang pambansa at pagkaraan man nito sa
lahat ng opisyal na komunikasyon at transaksyon.
14. Memorandum Sirkular blg. 384 (1969)
Pinalabas ni Kalihim tagapagpaganap Alejandro Melchor na
nagtatalaga ng mga may kakayahang tauhan upang mamahalang lahat ng komunikasyon sa Filipino sa lahat ng kagawan,
kawanihan ,tanggapan at iba pang sangay ng pamahalaan
kabilang ang mga korporasyong ari o kontrolado ng
pamahalaan.
15. Kautusang Tagapagpaganap blg. 304 (1971)
nilagdaan ng Pangulong Marcos na nagpapanauli sa dating
kayarian ng Surian ngwikang pambansa at nililiwanag ang mga kapangyarihan at tungkulin nito.
16. Atas ng Pangulo blg. 73. (1972)
Nilagdaan ng Pangulong Marcos at nag-aatas sa Surian ng
Wikang Pambansa na isalin ang Saligang Batas sa mga wikang sinasalita ng maylimapung libong (50,000) mamamayan
alinsunod sa probidyon ng Saligang Batas Artikulo XV
Pangkat 3.
17. Kautusang Pangkagawaran blg. 25 (1974)
Nilagdaan ni Kalihim Juan Manuel ng Kagawaran ng
Edukasyon at Kultura, na nagtatakda ng mga panuntunan
sa pagpapatupad ng patakarang edukasyong baylingwal.
18. Memorandum Pangkagawaran blg. 194 (1976)
Nilagdaan ni Kalihim Juan Manuel na itinatagubilin sa mga guro
Ang mga bagong tuntunin sa ortogapiyang Pilipino.
19. Memorandum ng MECS blg. 203 (1978)
Accelerating the Attainment of the Goals of Bilinggual
Education.
20. Kautusang Pangkagawaran blg. 203 (1978)
Paggamit ng katagang "Filipino" sa pagtukoy sa wikang
Pambansang Pilipinas. Nilagdaan ni Kalihim Lourdes
Quisumbing ng kagawaran ng Edukasyon, Kultura at Isports.
21. Kautusang blg. 52 (1987)
Ang Patakarang Edukasyong Bilinggwal ng 1987
22. Kautusang Pangkagawaran blg. 54 (1987)
Panuntunan ng Implementasyon ng Patakaran sa Edukasyong
Bilinggwal ng 1987.
23. Kautusang Pangkagawaran blg. 81 (1987)
Ang Alpabeto at patnubay sa ispeling ng Wikang Filipino.
Ang Wikang Filipino ay ang Wikang Pambansa.
Ang paglinang ng wikang pambansa sa Pilipinas ay nagsimula noong panahon ng mga Amerikano, nang ipatupad ang Batas Blg. 74 noong 1901 na nagtatag ng sistema ng edukasyon. Sa ilalim ng batas na ito, ipinakilala ang Ingles bilang pangunahing wikang panturo, ngunit nagkaroon din ng mga pagsisikap na paunlarin ang mga katutubong wika. Noong 1935, sa ilalim ng Saligang Batas, itinatag ang Surian ng Wikang Pambansa upang tukuyin ang isang pambansang wika batay sa mga umiiral na wika sa bansa. Sa kalaunan, ang wikang Tagalog ang napiling maging batayan ng wikang pambansa, na kilala ngayon bilang Filipino.
Ang unang katawagan sa wikang pambansa ng Pilipinas ay "Wikang Pambansa" na itinaguyod sa ilalim ng Batas Komonwelt Blg. 184 noong 1936. Sa simula, ang Tagalog ang napiling batayan para sa wikang pambansa, na naging opisyal na wika ng bansa sa ilalim ng Batas Komonwelt Blg. 570 noong 1940. Ang layunin nito ay upang magkaroon ng iisang wika na magsisilbing pagkakaisa ng mga Pilipino mula sa iba't ibang rehiyon.
Ang wikang Filipino ay naging wikang pambansa ng Pilipinas noong 1987 sa ilalim ng bagong Saligang Batas. Sa Artikulo XIV, Seksyon 6 ng nasabing Konstitusyon, itinakda na ang Filipino ang magiging batayan ng pambansang wika. Ang Filipino ay nakabatay sa Tagalog at may mga salin mula sa iba pang wika sa bansa.
Naipahayag ni Manuel L. Quezon ang Filipino bilang wikang pambansa sa pamamagitan ng Batas Komonwelt Blg. 184 na inaprubahan noong 1936. Sa batas na ito, itinatag ang Surian ng Wikang Pambansa na may layuning tukuyin at paunlarin ang isang wikang magiging simbolo ng pagkakaisa at pagkakabansa. Ipinahayag niya na ang Filipino ay nakabatay sa mga pangunahing wika sa bansa, lalo na ang Tagalog, at ito ay naging mahalagang hakbang sa pagpapaunlad ng pambansang identidad.
Ang pangulong Manuel L. Quezon ang itinuturing na "Ama ng Wikang Pambansa" sa Pilipinas. Siya ang nagtatag ng Surian ng Wikang Pambansa noong 1937 at nagpatupad ng mga hakbang upang itaguyod ang wikang Filipino bilang pambansang wika. Sa kanyang talumpati noong 1939, inilarawan niya ang kahalagahan ng pagkakaroon ng isang wikang pambansa na magsasama-sama sa mga Pilipino.
Si Manuel L. Quezon ang tinaguriang "Ama ng Wikang Pambansa" dahil sa kanyang pagsisikap na maitaguyod ang isang wikang pambansa na magiging simbolo ng pagkakaisa ng mga Pilipino. Sa ilalim ng kanyang pamumuno, inilunsad ang Batas Komonwelt Blg. 184 noong 1936, na nagtatag ng Surian ng Wikang Pambansa upang bumuo ng isang opisyal na wika mula sa mga umiiral na wika sa Pilipinas. Ang kanyang adbokasiya para sa wikang Filipino ay nagbigay-diin sa kahalagahan ng wika sa pagkakakilanlan at kultura ng bansa.
wikang pambansa ating kailangan upang tayo ay mag kalntindihan
Ayon sa Konstitusyon ng Pilipinas: Ang wikang pambansa ng Pilipinas ay Filipino. Samantalang nililinang, ito ay dapat payabungin at pagyamanin pa salig sa umiiral na wika sa Pilipinas at sa iba pang mga wika. Alinsunod sa tadhana ng batas at sang-ayon sa nararapat na maaaring ipasya ng Kongreso, dapat magsagawa ng mga hakbangin ang Pamahalaan upang ibunsod at puspusang itaguyod ang paggamit ng Filipino bilang medium ng opisyal na komunikasyon at bilang wika ng pagtuturo sa sistemang pang-edukasyon. Ukol sa layunin ng komunikasyon at pagtuturo, ang mga wikang opisyal ng Pilipinas ay Filipino at, hangga't walang ibang itinatadhana ang batas, Ingles. Ang mga wikang panrehiyon ay pantulong na mga wikang opisyal sa mga rehiyon at magsisilbi na pantulong na mga wikang panturo roon. Dapat itaguyod ng kusa at opsyonal ang Kastila at Arabic. Ang Konstitusyong ito ay dapat ipahayag sa Filipino at Ingles, at dapat isalin sa mga pangunahing wikang panrehiyon, Arabic, at Kastila. Dapat magtatag ng Kongreso ng isang komisyon ng wikang Pambansa na binubuo ng mga kinatawan ng iba't ibang mga rehiyon at mga disiplina na magsasagawa, maguugnay at magtataguyod ng mga pananaliksik sa Filipino at iba pang mga wika para sa kanilang pagpapaunlad, pagpapalaganap, at pagpapanatili.
Ang wikang Filipino ay itinuturing na Wikang Pambansa dahil ito ang opisyal na wika na ginagamit sa pakikipagkomunikasyon at pagpapahayag ng kultura, identidad, at mga saloobin ng mga Pilipino. Ito ay binuo mula sa iba't ibang wika sa Pilipinas, na naglalayong isama ang mga elemento ng iba’t ibang rehiyon. Bilang Wikang Pambansa, ang Filipino ay nagsisilbing tulay sa pagkakaisa ng mga mamamayan, at nagbibigay-diin sa pagkakaintindihan at pakikipag-ugnayan sa kabila ng pagkakaiba-iba ng mga wika at dialekto sa bansa.
Ang Suriang Wika ng Pambansa (SWP) ay may mahalagang gampanin sa paglinang ng wikang pambansa sa pamamagitan ng pagsusuri, pagtataguyod, at pagpapaunlad ng mga wika sa Pilipinas. Ito ay responsable sa pagbibigay ng mga rekomendasyon para sa standardisasyon ng wika, pati na rin sa paglikha ng mga materyales at programa na nagtataguyod ng paggamit ng wikang pambansa. Sa kanilang mga hakbang, nakatutulong sila sa pagpapalawak ng kaalaman at pag-unawa sa wika, na nagdudulot ng mas matibay na pagkakakilanlan at pagkakaisa ng mga mamamayan.
ang hindi magmahal sa saring wika ay mabaho pa sa hayop at malansang isda.