Ang "salitang hapon" ay tumutukoy sa mga salitang hapon na ginagamit ng mga Pilipino, lalo na sa mga partikular na konteksto tulad ng pagkain, kultura, at teknolohiya. Halimbawa, ang mga salitang "sushi," "ramen," at "kawaii" ay ilan sa mga terminong Hapon na pumasok sa wikang Filipino. Ang impluwensiya ng kulturang Hapon sa Pilipinas ay nagbigay-daan sa mas malawak na pag-unawa at pagtanggap ng mga salitang ito sa pang-araw-araw na usapan.
tuyo-tuyo,hapon-hapon,puno-puno
Ang mga salitang Pinoy ay tumutukoy sa mga katutubong salita at ekspresyon na ginagamit ng mga Pilipino sa kanilang pang-araw-araw na buhay. Kabilang dito ang mga salitang mula sa iba't ibang wika at diyalekto sa Pilipinas, tulad ng Tagalog, Cebuano, Ilocano, at iba pa. Ang mga salitang ito ay mayaman sa kahulugan at naglalaman ng kulturang Pilipino, tradisyon, at mga karanasan. Sa pamamagitan ng mga salitang ito, naipapahayag ang pagmamahal, pagkakaisa, at identidad ng mga Pilipino.
ginagamit ang 'DAW' kung ang salitang sinusundan nito ay mga katinig (consonant).ginagamit naman ang 'RAW' kung ang salitang sinusundan nito ay mga patinig (vowels).
Maraming mga salita sa wikang Filipino ang nagmula sa Hapon, kadalasang dahil sa mga interaksyon sa kultura at kalakalan. Ilan sa mga halimbawa ay "sushi," "kimono," at "bento." Ang mga salitang ito ay karaniwang ginagamit upang ilarawan ang mga pagkain at tradisyonal na damit mula sa Japan. Ang mga impluwensyang ito ay nagpapakita ng pagkakaiba-iba ng kulturang Pilipino.
Ang mga iba't-ibang uri ng bantas at mga gamit nito.Tuldok (.) - ginagamit sa katapusan ng pangungusap na paturol at pautos, sa mga salitang dinadaglat at pagkatapos ng mga tambilang at titik.Tandang Pananong (?) - ginagamit sa katapusan ng mga pangungusap na patanong at sa bahaging pag-aalinlangan at ito'y inilalagay sa panaklong.Tandang Padamdam (!) - ginagamit sa katapusan ng mga salita o pangungusap na pandamdam o nagpapahayag ng matindi o masidhing damdamin.Panipi (" ") - ginagamit sa mga tuwirang sinsabi ng nagsasalita at sa mga pamagat o pangalan ng mga paksa.Kudlit (') - ginagamit na pananda ng nawawalang letra o mga letra sa dalawa o mahigit pang salitang magkasunod.Kuwit (,) - ginagamit pagkatapos ng panawag at sa magkasunod na mga salita o parirala na nasa loob ng pangungusap.Tutuldok (:) - ginagamit matapos maipauna ang pagpapakilala sa mga sumusunod na paliwanag, halimbawa, katuturan, banggit o talaan.Tulduk-tuldok (...) - ginagamit kung may salita o mga salitang iniwawaglit sa pangungusap.Tuldukuwit (;) - ginagamit sa pagitan ng magkakaugnay na mga mahahalagang sangkap ng isang mahabang pangungusap. Karaniwang ginagamit pagkatapos ng mga sugnay na ang kasunod ay ang mga salitang kaya, samakatuwid, gayon din, gayon man, anupa't, bukod
Maraming salitang Hapon ang namana ng mga Pilipino, lalo na noong panahon ng pananakop ng Japan sa Pilipinas. Ilan sa mga ito ay "suki" (regular customer), "kawaii" (cute), at "bento" (packed meal). Ang ilang mga terminolohiya sa pagkain at kultura, tulad ng "sashimi" at "sushi," ay bahagi rin ng ating vocabulary. Ang mga salitang ito ay nagbigay-diin sa impluwensya ng kulturang Hapon sa lokal na pamumuhay.
Ang "salita ng hapones" ay tumutukoy sa mga wika at terminolohiya na ginagamit sa Japan, partikular ang wikang Hapon. Ang salitang "Hapon" ay nagmula sa salitang "Nihon" o "Nippon," na nangangahulugang "lugar ng araw" o "pagsikat ng araw," na tumutukoy sa lokasyon ng Japan sa silangan ng Asya. Ang wikang Hapon ay may kanya-kanyang sistema ng pagsusulat, kabilang ang Hiragana, Katakana, at Kanji.
Ang mga impluwensya ng Hapon sa mga Pilipino ay makikita sa iba't ibang aspeto ng kultura, sining, at pagkain. Halimbawa, ang mga tradisyonal na sining tulad ng origami at ikebana ay nakilala at tinangkilik sa Pilipinas. Sa pagkain, ang mga pagkaing Hapon tulad ng sushi at ramen ay naging popular sa mga Pilipino. Bukod dito, ang mga salitang Hapon ay pumasok din sa bokabularyo ng mga Pilipino, lalo na sa mga kabataan.
Maraming salitang Kastila ang ginagamit ng mga Pilipino sa pang-araw-araw na buhay, tulad ng "mesa" (mesa), "silla" (silya), "plato" (plato), at "cuchara" (kutsara). Ang ilan sa mga ito ay naging bahagi na ng wikang Filipino at karaniwang ginagamit sa mga usapan. Bukod dito, may mga salitang Kastila rin na may mga lokal na bersyon o pagbabago sa pagkakasalita. Ang impluwensyang ito ay resulta ng mahigit tatlong siglo ng kolonisasyon ng Espanya sa Pilipinas.
Mga halimbawa ng mga salitang pinaikli ay: "Dr." para sa "Doktor," "M." para sa "Ginoo," at "B." para sa "Babae." Madalas itong ginagamit sa mga pormal na dokumento at komunikasyon upang mapadali ang pagsulat at pagbasa. Sa mga tawag o mensahe, ginagamit din ang mga pinaikling salita tulad ng "txt" para sa "text" at "info" para sa "impormasyon."
Mga Pang-angkop - ginagamit upang pag-ugnayin ang mga panuring at ang mga salitang binibigyang turing nito.1. Pang-angkop na na - ginagamit kung ang salitang sinisundan ay nagtatapos sa katinig.Halimbawa: Mataas na kahoy ang kanyang inakyat.2. Pang-angkop ng ng - ginagamit kung ang salitang sinusundan ay nagtatapos sa patinig.Halimbawa: Masayang naglalaro ang mga bata.3. Pang-angkop na g - ginagamit kung ang salitang durogtungan ay nagtatapos sa titik na n.Halimbawa: Isang masunuring bata si Nonoy.
Ang mga salitang hiram mula sa Ingles ay kadalasang ginagamit sa pang-araw-araw na usapan sa Filipino. Ilan sa mga halimbawa nito ay "computer," "internet," "telepono," at "shopping." Ang mga salitang ito ay naangkop sa wika at kadalasang ginagamit nang walang pagbabago sa kanilang anyo. Makikita ang impluwensya ng Ingles sa modernong komunikasyon at teknolohiya sa Pilipinas.