si rizal ay kumantot kya sya nagsulat ng noli me tangere
siya ay payat lubog ang mata at sakitin
Isinulat ni Jose Rizal ang Noli Me Tangere habang siya ay nasa Europa, partikular na sa Madrid at sa Berlin. Nagsimula siyang sulatin ang nobela noong 1884 at natapos ito noong 1887.
Inilathala ni Jose Rizal ang Noli Me Tangere noong 1887 sa Europa. Ito ay isang nobelang tumatalakay sa mga abuso at katiwalian sa panahon ng kolonyalismong Espanyol sa Pilipinas.
Ang "Noli Me Tangere" ni Jose Rizal ay naglalarawan ng mga pang-aabuso ng mga Kastila sa Pilipinas bago pa sumiklab ang himagsikan. Samantalang ang "El Filibusterismo" ay naglalarawan ng pagkabigo ng mga rebolusyonaryo at ng mas malupit na pagsupil ng gobyerno. Ito rin ay naglalaman ng mga pahiwatig tungkol sa pagkaugat ng kahirapan at katiwalian sa lipunan.
Noli Me Tangere and El Filibusterismo are both novels written by Filipino writer Jose Rizal that expose the injustices and corruption of Spanish colonial rule in the Philippines. Noli Me Tangere focuses on the sufferings of Filipinos under Spanish tyranny, while El Filibusterismo delves deeper into the ideas of revolution and societal change. Both novels explore themes of love, betrayal, social inequalities, and the need for reform in Philippine society.
Ang el filibusterismo ay inihandog ni Rizal sa Gomkburza - ang katotohanan, ang Noli Me Tangere ay isang investigative novel ukol sa Cavite Mutiny of 1872 at upang huwag mapaghinalaan ang kaniyang intensiyon ay itinatago ni Rizal ang kaganapan sa bayan ng San Diego. Ang paghahandog ng El Filibusterismo sa GOMBURZA ay siyang magpapatotoo na ang noli ay nobelang inbestigatibo sa kaganapan ng 1872.
Isinulat ni Dr. Jose Rizal ang Noli Me Tangere habang siya ay nasa Europa, partikular na sa Madrid at sa Berlin. Ginamit niya ang mga karanasang ito sa Europa para makapagsulat ng nobelang ito na naglalarawan sa kalagayan ng Pilipinas sa panahon ng Kastila.
Ang kabanatang "Ang Pagtatangka ni Basilio" sa Noli Me Tangere ang hindi nailimbag ni Rizal dahil sa kakulangan sa pera. Ito ay kabanata 18 sa orihinal na nobela kung saan inilalarawan ang pagtangka ni Basilio na pumatay kay Padre Salvi.
Si Donya Consolacion sa Noli Me Tangere ay ilarawan bilang isang mapanakot at mapang-api na karakter. Siya ay palasimetro sa asal at kilos niya, at nagbibigay ng halimbawa ng pang-aabuso at pagmamalupit sa mga nasa mas mababang uri ng lipunan.
Ang kabanatang 20 ng Noli Me Tangere ay tungkol sa postura ni Don Santiago Delos Santos, isang prayleng Kastila sa San Diego. Ipinakita dito ang pagiging mayabang at mayaman ng mga Kastila sa lipunan. Lumilitaw din ang diskriminasyon sa pagitan ng mga prayle at mga indihenous Filipino.
Ang paksang diwa ng "Noli Me Tangere" ni Jose Rizal ay ang pagtutol sa pang-aapi, kasamaan, at katiwalian ng mga prayle, kolonyal na pamahalaan, at ilang prayle. Isa ring importanteng paksang diwa ay ang pagpapakita ng mga dahilan at konsekwensya ng kolonyalismong Kastila sa Pilipinas, kasama na rito ang mga suliraning panlipunan at pulitikal na dulot nito sa mga Pilipino. Sa kabuuan, ipinapakita ng nobela ang pangarap ni Rizal na magkaroon ng pagbabago at pag-unlad sa lipunan sa pamamagitan ng pagtutol at paglaban sa korapsyon, pang-aapi, at kahirapan.