0
Want this question answered?
Be notified when an answer is posted
Add your answer:
Earn +20 pts
What is the Tagalog for infatuation?
The Tagalog word for infatuation is "paghanga" or "pag-ibig."
What is the Tagalog of infantuation?
Tagalog Translation of INFATUATION: paghanga
What is the tagalog of admiration?
"Pag tangi" is the exact word for admiration. The root word is "Tangi" or unique. This explains why you call admiration as "pag tangi" since you admire something that is unique whether its a person or something dear to you.
Ano ang Mga pagbabago sa pakikipag ugnayan sa kasing edad?
pakikipag ugnayan sa kasing edad
Iba't-ibang paraan ng pagpapahayag ng emosyon o damdamin?
Mga Paraan ng Pagpapahayag ng Emosyon o Damdamin 1. Ang paggamit ng padamdam na pangungusap na may natatanging gamit. Sa pagsulat ng ganitong uri ng pangungusap, ginagamit ang bantas na pandamdam (!) bilang hudyat ng matinding damdamin. Narito ang mga halimbawa: Paghanga: Wow! Naks, ha! Ang galing! Pagkagulat: Ay! Ngiii! Naku! Takot: Inay! Naku po! Ayyy! Tuwa: Yahooo! Yehey! Yipeee! Pag-asa: Harinawa! Sana nga! Magkakatoto sana! Inis/Galit: Buwisit! Kakainis! Ano ba!..
Mga halimbawa na pangungusap na pasukdol?
1. Pasalaysay o PaturolIto ay nagsasalaysay ng katotohanan o pangyayari. Lagi tiong nagtatapos sa tuldok.Mga HalimbawaSi Norberto ay isang matagumpay na arkitekto.Ang mundo ay umiikot sa sarili nitong axis.Ang daigdig ay ang tanging planetang may buhay.2. PatanongIto ay nag-uusisa tungkol sa isang katotohanan o pangyayari. Tandang pananong(?) ang bantas sa hulihan nito.Mga HalimbawaSaan-saan matatagpuan ang magagandang tanawin ng Pilipinas?Kailan ang huling pagsusulit para sa kasalukuyang semester?Kanino makukuha ang mga klas kards?3. PadamdamIto ay nagsasabi ng matinding damdamin gaya ng tuwa, lungkot, pagkagulat, paghanga, panghihinayang at iba pa. Karaniwang nagtatapos ito sa tandang panamdam. Maaari ring gamitin ang tandang pananong.Mga HalimbawaAy! Tama pala ang sagot ko.Ano? Hindi mo pa natatapos ang proyekto natin?Yehey! Wala na namang pasok.4. Pautos o PakiusapAng pautos ay nagpapahayag ng obligasyong dapat tuparin, samantalang ang pakiusap ay nagpapahayag ng pag-utos sa magalang na pamamaraan. Nagtatapos ito sa tuldok.Mga HalimbawaPautosMag-aral kang mabuti.Nararapat lamang matutong sumunod ang mga mag-aaral ng seminary sa patakaran ng Bible School.PakiusapPakibigay mo naman ito sa iyong guro.Maari bang iabot mo ang aklat na iyan?
Ano ang aral sa Kabanata 34 ng Noli you Tangere?
"Umaga pa lamang ay handa na ang mga banda ng musiko upang magbigay saya at salubungin ang kapistahan. Sinabayan pa ito ng tunog ng kampana at mga siklab at pasabog ng paputok. Nagising ang mga tao sa bayan at nagsigayak na para makiisa. Ang taumbayan ay naghanda ng kanilang pinakamainan na kasuotan at mga alahas. Naghanda rin ng masasarap na pagkain ang bawat tahanan at hinahatak ang mga tao upang tikman ang mga ito. Taliwas ito sa ikinilos ni Pilosopo Tasyo, sapagkat ayon sa kaniya, paglulustay lamang ng pera at pakitang tao lamang ang pagsasaya sa araw na ito. Marami ang dapat na higit pagkagustasan ng may kabuluhan at marami ang hinaing ng bayan na hindi natutugunan. Sang-ayon si Don Filipo sa ganitong pananaw ngunit ala siyang lakas ng loob upang salungatin ang pari. Sa simbahan ay naghihintay na ang mga tao at mga tanyag na tao sa bayan. Si Padre Damaso naman ay itinaon ang sarili na magkasakit upang higit na makakuha ng importansya mula sa lahat. Inalaagaan siya ng taga-pangasiwa ng simbahan habng siya ay may sakit. Sinumulan ang mahabang prusisyon ng iba't-ibang santo bandang alas otso ng umaga. Kahit sa prusisyon ay incapacitate ang pagkaka-iba ng antas o diskriminasyon sa lipunan kahit na ang mga nagpuprusisyon ay mga ginggon. Natapos ang prusisyon sa tapat ng bahay ni Kapitan Tyago, na inaabangan naman nila Maria Clara, Ibarra at ilan pang mga Kastila."
The summary of tuwaang hero of kuaman?
"Tuwaang: Hero of the Bagobos" is an epic poem from the Philippines that tells the story of Tuwaang, a brave and skilled hero who goes on daring adventures to protect his people. Through his courage and cunning, Tuwaang overcomes various challenges and adversaries, showcasing his strength and wisdom as a legendary figure in Bagobo folklore.
Ano ang buhay ni fely sa banyaga?
Mula nang dumating is Fely kangina ay hindi miminsang narinig niya ang tanong na iyon na tila ngayon lamang siya nakita. Gayong umuuwi siya dalawang ulit sa isang taon - kung Araw ng mga Patay at kung Pasko. O napakadalang nga iyon, bulong niya sa sarili. At maging sa mga sandaling ito na wala nang kumukibo sa tumitingin sa kanya ay iyon din ang katanungang wari ay nababsa niya sa bawat mukha, sa bawat tingin, sa bawat matimping ngiting may lakip na lihim na sulyap. At mula sa salamin sa kanyang harapan ay nakita niya si Nana Ibang sa kanyang likuran. Hinahagod ng tingin ang kanyang kaanyuan. Matagal na pinagmasdan ang kanyang buhok Hindi ito makapaniwala nang sabihin niyang serbesa ang ipinambasa sa buhok niya bago iyon sinuklay. Nandidilat si Nana Ibang nang ulitin ang tanong. "Serbesa ba 'kama, bata ka, ha?" Nguniti siya kasabay ang mahinang tango. At nang makita niyang nangunot ang noo nito, idinigtong niya ang paliwanag. "Hindi masama'ng amoy, Nana." Ngayon, sa kanyang pandinig ay hindi nakaila sa kanya ang pagtuon ng tingin nito sa kanyang suot. Sa leeg ng kanyang terno na halos ay nakasabit lamang sa gilid ng kanyang balikat at tila nanunuksong pinipigil ang pagsungaw ng kanyang malusog na dibdib. Sa kanyang baywang na lalong pinalantik ng lapat na lapat na saya. Sa laylayan naito na may gilit upang makahakbang siya. "Ibang-iba na ngan ngayon ang...lahat!" at nauulinigan niya ang buntung-hiningang kumawala sa dibdib ng matandang ale. Napangiti siya. Alam niyang iyonm din ang sasabihin ng kanyang ina kung nakabuhayan siya. Pati ang kanyang ama na hindi naging maligoy minsan man, sa pagkakaalam niya, sa pagsasalita. Iyon din ang narinig niyang sabi ng kanyang Kuya Mente. At ang apat niyang pamangkin ay halos hindi nakahuma nang makita siya kanginang naka-toreador na itim at kamisadentrong rosas. Pinagmasdan siya ng kanyang mga kanayon, mula ulong may taling bandanna, sa kanyang salaming may kulay, hanggang sa kanyang mag mapulang kuko sa paa na nakasungaw sa step-in na bukas ang nguso. "Sino kaya'ng magmamana sa mga pamangkin mo?" tanong ngayon ng kanyang Nana Ibang. "Ang panganay sana ng Kua mo...matalino..." "Sinabi ko naman sa Inso...ibigay na sa 'kin papapag-aralin ko sa Maynila. Nag-iisan naman ako. Ang hirap sa kanila...ayaw nilang maghiwa-hiwalay. Kung sinunod ko ang gusto ni Inang...noon...kung natakot ako sa iyakan..." Tumigil siya sa pagsasalita. Alam niyang hindi maikukubli ng kanyang tinig ang kapaitang naghihimagsik sa kanyang dibdib. "Tigas nga naming iyakan nang lumawas ka..." ayon ni Nana Ibang. "Noon pa man, alam kong nasa Maynila ang aking pagkakataon. Sasali ba 'ko sa timpalak na 'yon kung hindi ako nakasisigurong kaya ko ang eksamen?" Malinaw sa isip ang nakaraan. Hindi sumagot si Nana Ibang. Naramdaman niyang may dumaping panyolito sa kanyang batok. "Pinapawisan ka an, e. Ano bang oras ang sabi no Duardo na susunduin ka?" "Alas-tres daw. Hanggang ngayon ba'y gano'n dito?" at napangiti siya. "Ang alas-tres, e, alas-singko? Alas-kuwatro na, a! Kung hindi lang ako magsasaya, di dinala ko na rito ang kotse ko. Ako na ang magmamaneho. Sa Amerika..." "Naiinip ka na ba/" agaw ni Nana Ibang sa kanyang sinabi. "Hindi sa naiinip, e. Dapat ay nasa oras ng salitaan. Bakit ay gusto kong makabalik din ngayon sa Maynila." "Ano? K-kahit gabi?" Napatawa si Fely. "Kung sa Amerika...nakapunta ako at nakabalik nang nag-iisa, sa Maynila pa? Ilang taon ba 'kong wala sa Pilipinas? Ang totoo..." Boglang nauntol ang kanyang pagsasalita nang marinig niya ang mahinang tatat ni Aling Ibang. At nang tumingin siya rito ay nakita niya ang malungkot na mukha nito. At biglang-bigla, dumaan sa kanyang gunita ang naging anyo nito nang makita siya kangina. Ang pinipigil na paghanga at pagtataka sa kanyang anyo. Ang walang malamang gawing pagsalubong sa kanya. At nang siya ay ipaghain ay hindi siya isinabay sa kanyang mga pamangkin. Ibinukod si ng hain, matapos mailabas ang isang maputi at malinis na mantel. Hindi siya pinalabas sa batalan nang sabihin niyang maghuhugas siya ng kamay. Ipinagpasok siya ng palanggana ng tubig, kasunod ang isa niyang pamangking sa pangaln at larawan lalo niyang kilala sapagkat patuloy ang kanyang sustento rito buwan-buwan. Iba ang may dala ng platitong kinalalagyan ng sabong mabangong alam niyang ngayon lamang binili. Nakasampay sa isang bisig nito ang isang tuwalyang amay moras. At napansin niyang nagkatinginan ang kanyang mga kaharap nang sabihin niyang magkakamay siya. "Ayan naman ang kubyertos...pilak 'yan!" hiyang-hiyang sabi ng kanyang hipag. " 'Yan ang uwi mo...noon...hindi nga namin ginagamit..." Napatawa siya. "Kinikutsara ba naman ang alimango?" Nagsisi siya pagkatapos sa kanyang sinabi. Napansin niyang lalong nahapis ang mukha ng kanyang Nana Ibang. Abot ang paghingi nito ng paumanhin. Kung hindi ka ba nagbago ng loob, di sana'y nilitson ang biik sa silong, kasi, sabi...hindi ka darating... Wala nga siyang balak na dumalo sa parangal. Ngunit naisip niya - ngayon lamang gagawin ang gayon sa kanilang nayon. Sa ikalimampung taon ng Plaridel High School. Waring hindi niyan matatanggihan ang karangalang iniuukol sa kanya ng Samahan ng mga Nagtapos sa kanilang paaralan. Waring naglalaro sa kanyang isipan ang mga titik ng liham ng pangulo ng samahan. Parangal sa unang babaing hukom na nagtapos sa kanila. Napakislot pa si Fely nang marinig ang busina ng isag tumigil na sasakayan sa harapan ng bahay. Alam na niya ang kahulugan niyon. Dumating na ang sundo upang ihatid siya sa bayan, sa gusali ng paaralan. Hindi muna niya isinuot ang kanyang sapatos na mataas at payat ang takong. "Sa kotse n," ang sabi niya kay Nana Ibang. Ang hindi niya masabi: Baka ako masilat...baka ako hindi makapanaog sa hagdang kawayan. Ngunit sa kanyang pagyuko upang damputin ang kanyang sapatos ay naunahan siya ng matanda. Kasunod niya ito na bitbit ang kanyang sapatos. Sa paligid ng kotse ay maraming matang nakatingin sa kanya. Ang pinto ng kotse ay hawak ng isang lalaki, na nang mapagsino niya ay bahagya siyang napatigil. Napamaang. "Ako nga si Duardo!" Pinigil niya ang buntung-hiningang ibig kumawala sa kanyang dibdib. Nang makaupo na siya ay iniabot ni Nana Ibang ang kanyang sapatos. Yumuko ito at dinampot naman ang tsinelas ba hinubad niya. Isinara ni Duardo ang pinto ng kotse at sa tabi ng tsuper ito naupo. "Bakit hindi ka rito?" tanong niya. Masasal ang kaba ng kanyang dibdib. "May presidente ba ng samahan na ganyan?" "A...e..." Hindi kinakailangang makita niyang nakaharao si Duardo. Napansin niya sa pagsasalita nito ang panginginig ng mga labi. 'A-alangan...na 'ata..." Nawala ang ngiti ni Fely. Sumikbo ang kanyang dibdib. Si Duardo ang tanging lalaking naging malapit sa kanya. Noon. Ngayon, nalaman niyang guro ito sa paaralang kanilang pinagtapusan. At ito rin ang pangulo ng Samahan ng mga Nagtapos. "Natutuwa kami at nagpaunlak ka..." walang anu-ano'y sabi ni Duardo, "Dalawampu't dalawang taon na..." "Huwag mo nang sasabihin ang taon!" biglang sabi ni Fely, lakip ang bahagyang tawa. "Tumatanda ako." "Hindi ka nagbabago,' sabi ni Duardo. "Parang mas...mas...bata ka ngayon. Sayang...hindi ka makikita ni Menang..." "Menang?" napaangat ang likod ni Fely. "Kaklase natin...sa apat na grado," paliwanag ni Duardo. "Kami ang..." at napahagikhik ito. "Kamakalawa lang isinilang ang aming pang-anim...' "Congratulations!" pilit na pilit ang kanyang pagngiti. Tila siya biglang naalinsanganan. Tila siya inip na inip sa pagtakbo ng sasakyan. "Magugulat ka sa eskuwela natin ngayon," patuloy ni Duardo nang hindi na siya kumibo. "Ibang-iba kaysa...noon..." "Piho nga," patianod niya. "Hindi naman kasi 'ko nagagawi sa bayan tuwing uuwi ako. Lagi pa 'kong nagmamadali..." "Pumirmi na nga rin kami sa bayan kaya hindi naman tayo nagkikita..." Bagung-bago sa kanyang paningin ang gusali. At nang isungaw niya ang kanyang mukha sa bintana ng sasakyan ay nakita ang mga nakamasid sa kanya. Isinuot niya ang kanyang salaming may kulay. Tila hindi niya matatagalan ang nakalarawan sa mukha ng mga sumasalubong sa kanya. Pagtataka, paghanga, pagkasungyaw. Aywan niya kung alin. At nang buksan ni Duardo ang pinto ng kotse upang makaibis siya ay lalong nagtimunig ang kahungkagang nadarama sa kanyang mga mata. Tila hindi na niya nakikilala at hindi na rin siya makilala pa ng pook na binalikan niya.
What is a summary of tuwaang in English?
Tuwaang (English version of a Bagobo epic) Tuwaang received a message of invitation from the wind saying that he should attend the long waited wedding of the Dalaga ng Monawon. Don't go, Tuwaang, his aunt warned him. I feel that something wrong is going to happen to you there. Don't worry, tiyang. I can take care of myself! he said firmly, determined to go. You don't understand me, Tuwaang. I'm not afraid of anything, tiyang. Right now, all I ever want is to have a glimpse of the beauty of the Dalaga ng Monawon. Tuwaang just shrugged his shoulder and did not listen to his aunt. He insists to go and prepared to attend the grand wedding. He wore the clothes the goddesses made for him. He got the heart-shaped basket that could make the lightning move. He took along with him his sharp spear and shield and the long knife. He rode in the lightning and he soon reached the beautiful boundless plain of Kawkawangan. There, he found a gungutan, a bright colored bird that could talk. The bird wanted to go with him to the grand wedding so he took it along with him. When they reached the town of Monawon, they were politely let into the hall where the wedding would take place. The guests started coming one by one. First to come was the young Binata ng Panayangan, then the charming Binata ng Sumisikat na Araw. Last to come was the groom, the Binata ng Sakadna who was with his one hundred well trained men. As soon as he arrived, the groom ordered all his men to drive away the guests who should not be there or those uninvited guests. Insulted, Tuwaang told the groom that they, the guests were all pulang dahon, which meant heroes. In short time, the ceremony started with the guests being offered several precious things that they should top with what they had. Two were left for the groom but the Binata ng Sakadna admitted that he didn't have a gold flute and a gold guitar to top what were left. Tuwaang came to the quick rescue. With his mysterious breath, he produced a gold flute, guitar and gong. The beautiful bride came out of her room and started offering a bowl containing nganga to every guest. Then she sat beside Tuwaang that put the groom in a very embarrassing situation. The groom felt insulted and degraded. He went out the hall and challenged Tuwaang to a fight. The Bagobo tribe has an epic hero named Tuwaang (Tatuwang), Tuwaang was a brave and strong warrior with various powers. In one story, he rode a lightning to the land of Pinanggayungan and later, met the maiden of the Buhong Sky who was running away from the young man of Pangumanon: A giant with great vigor. Tuwaang and the giant fought but it was an even match. So the giant used his magical powers and threw a flaming bar at the hero. Entwining itself at Tuwaang, our hero escaped this ordeal and used his own magical ability to call the wind to fan the flames and let the giant be engulfed by the flames.
Buod ng ambahan ni ambo?
Impeng NegroNi: Rogelio R. SikatTauhanImpen- 16 taong gulang, maitim ang kulay ng balat, may mga kapatid sa ibang ama, isang agwador o taga-igib ng tubigIna ni Impen- iniwan ng huling asawa habang kanyang ipinagbubuntis ang bunsong anakMga Kapatid ni Impen na sina Kano, Boyet, DidingTaba- tinderang uutangan ng gatas para sa bunsong kapatid ni ImpenOgor- matipunong agwador na laging nanunukso at nang-aapi kay ImpenMga AgwadorTagpuanSa igiban ng tubig ng kanilang barangayBuodNaghuhugas ng kamay sa batalan si Impen nang kausapin o pangaralan siya ng kanyang ina. Binalaan siya ng kanyang ina na huwag na siyang makipag-away at uuwing basag ang mukha.Nagpunta si Impen sa igiban ng tubig dahil isa siyang agwador. Mahina na ang kita ng kanyang ina sa paglalaba at mahina na rin ang kanyang kita sa pag-aagawador ngunit patuloy siya sa pagtatrabaho kahit na maraming nang-aapi sa kanya. Inaapi siya dahil sa estado ng kanilang pamilya at dahil sa kanyang kulay. Isa sa mga matinding manukso sa kanya ay ang kapwa agwador na si Ogor.Napansin ni Impen ang langkay ng mga agwador sa may gripo. Nakaanim na karga siya at may sisenta sentimos nang kumakalansing sa bulsa ng kanyang maong. Nanatili siya roon upang mag-igib pa at tatanghaliin siya ng pag-uwi. Nakita niya si Ogor sa isang tindahan malapit sa gripo. Tulad ng nakagawian nito, agad siya nitong tinawag na Negro at pinagsalitaan ng masasakit na salita. Sumingit si Ogor sa pila nang si Impen na ang sasahod ng balde niya. Sa kagustuhang makaiwas sa gulo, hindi na umimik si Impen at nagpasyang umalis na lamang.Pinatid ni Ogor si Impen nang papaalis na ito sa pila. Nabuwal si Impen. Tumama ang kanan niyang pisngi at nagalit si Impen at nagsuntukan sila. Hindi tumigil si Ogor sa pagtadyak, pagsuntok, at pananakit kay Impen hanggang sa labis nang napuno ng poot si Impen. Humina si Ogor sa sunud-sunod na dagok at bayo ni Impen sa kanya. Sumuko siya kay Impen, na ikinagulat ng lahat. Maraming sandaling walang nangahas na magsalita. Naramdaman ni Impen ang paghanga mula sa mga taong pumalibot sa kanila ni Ogor. Tiningnan ni Impen ang nakabulagtang si Ogor. Nakadama siya ng kapangyarihan at LUWALHATI.Gintong Aral (Bisa sa Isip, sa Asal, at sa Damdamin)Matutong magtiis hangga't maaring magtiis. Hindi bale nang pangit ang panlabas na kaanyuan basta't malinis at maganda ang kalooban.\Ambahan ni amboNi: Ed MarananAng hirap mag hanap ng ambahan ni ambo, kadugo ng brainBalisang nagising si Jack, malakas ang kabog ng dibdib. Uminom siya ng isang basongtubig. Kay samang panaginip! Nagkaroon ng malaking sunog sa bundok ng Halcon,umabot sa pinakatuktok. Natupok lahat ang mga puno at damo. Paghupa ng apoy ay siyanamang pagdilim ng mga ulap, na sinundan ng ilang araw na bagyo at bugso ng ulan.Nalusaw ang lupa at bato sa bundok ng Halcon, at unti-unti itong dumausdos patungongkapatagan, tangay ang lahat ng naiwang buhay na mga tao at iba pang nilalang.Nagtatangisan ang mga Mangyan sa pagkagunaw ng kanilang daigdig - habang siya aywalang puknat ang takbo. Hindi niya malaman kung nasaan na ang kaniyang Ate Anne atmga magulang…Umaga na pala. Pagbangon ni Jack ay dumungaw siya agad sa bintana. May tilamsikng liwanag sa ituktok ng Halcon. Ang bundok ay parang isang tahimik na tanod, luntianat matayog. Bihira niyang makita itong walang suklob na ulap, tulad ngayon."Balang araw, Jack," sabi sa kaniya ni Ambo noong nakaraang araw, "aakyatin natiniyan, hanggang doon sa ituktok, hanggang doon sa mga ulap!"Lumukso ang kaniyang puso sa sinabing iyon ni Ambo."Hoy, di maaaring di ako kasama!" sabad ni Anne, ang matandang kapatid ni Jack."Tayong lahat, aakyatin natin ang mga ulap sa Halcon!" wika ni Ambo.Si Ambo ay isang batang Mangyan. Siya ang matalik na kaibigan ng dalawang taga-Maynilang si Jack at si Anne.Ngayong umagang ito, parang mabigat ang dibdib ni Jack. Hindi mapawi sa isipan angkaniyang napanaginipan."Naku, daddy, mommy, para pong totoong-totoo! Para nga akong humihingalBalisang nagising si Jack, malakas ang kabog ng dibdib. Uminom siya ng isang basongtubig. Kay samang panaginip! Nagkaroon ng malaking sunog sa bundok ng Halcon,umabot sa pinakatuktok. Natupok lahat ang mga puno at damo. Paghupa ng apoy ay siyanamang pagdilim ng mga ulap, na sinundan ng ilang araw na bagyo at bugso ng ulan.Nalusaw ang lupa at bato sa bundok ng Halcon, at unti-unti itong dumausdos patungongkapatagan, tangay ang lahat ng naiwang buhay na mga tao at iba pang nilalang.Nagtatangisan ang mga Mangyan sa pagkagunaw ng kanilang daigdig - habang siya aywalang puknat ang takbo. Hindi niya malaman kung nasaan na ang kaniyang Ate Anne atmga magulang…Umaga na pala. Pagbangon ni Jack ay dumungaw siya agad sa bintana. May tilamsikng liwanag sa ituktok ng Halcon. Ang bundok ay parang isang tahimik na tanod, luntianat matayog. Bihira niyang makita itong walang suklob na ulap, tulad ngayon."Balang araw, Jack," sabi sa kaniya ni Ambo noong nakaraang araw, "aakyatin natiniyan, hanggang doon sa ituktok, hanggang doon sa mga ulap!"Lumukso ang kaniyang puso sa sinabing iyon ni Ambo."Hoy, di maaaring di ako kasama!" sabad ni Anne, ang matandang kapatid ni Jack."Tayong lahat, aakyatin natin ang mga ulap sa Halcon!" wika ni Ambo.Si Ambo ay isang batang Mangyan. Siya ang matalik na kaibigan ng dalawang taga-Maynilang si Jack at si Anne.Ngayong umagang ito, parang mabigat ang dibdib ni Jack. Hindi mapawi sa isipan angkaniyang napanaginipan."Naku, daddy, mommy, para pong totoong-totoo! Para nga akong humihingalpagod paggising ko….," bulalas ni Jack nang sila'y nag-aagahan na."Para namang disaster movie ang panaginip mo!" tudyo ni Anne. "'Yan kasi,palibhasa'y walang mapagpuyatang video dito sa Mindoro, midnight snack naman angnapagtripan, naimpatso tuloy, at muntik nang bangungutin!""Dati-rati, panay namang masasaya ang mga panaginip ko," sabi ni Jack.Napatingin siya kay Pete, ang kaniyang ama. Tahimik itong kumakain, tila nag-iisipnang malalim.
Buod ng Impeng Negro?
Impeng Negro ni Rogelio Sikat"Sa matinding sikat ng araw, tila siya mandirigmang sugatan,ngunit matatag na nakatindig sa pinagwagihang larangan."Mga Tauhan:Impen- 16 taong gulang, maitim ang kulay ng balat, may mga kapatid sa ibang ama, isang agwador o taga-igib ng tubigIna ni Impen- iniwan ng huling asawa habang kanyang ipinagbubuntis ang bunsong anakMga Kapatid ni Impen na sina Kano, Boyet, DidingTaba- tinderang uutangan ng gatas para sa bunsong kapatid ni ImpenOgor- matipunong agwador na laging nanunukso at nang-aapi kay ImpenMga AgwadorBanghay:Naghuhugas ng kamay sa batalan si Impen nang kausapin o pangaralan siya ng kanyang ina. Binalaan siya ng kanyang ina na huwag na siyang makipag-away at uuwing basag ang mukha.Nagpunta si Impen sa igiban ng tubig dahil isa siyang agwador. Mahina na ang kita ng kanyang ina sa paglalaba at mahina na rin ang kanyang kita sa pag-aagawador ngunit patuloy siya sa pagtatrabaho kahit na maraming nang-aapi sa kanya. Inaapi siya dahil sa estado ng kanilang pamilya at dahil sa kanyang kulay. Isa sa mga matinding manukso sa kanya ay ang kapwa agwador na si Ogor.Napansin ni Impen ang langkay ng mga agwador sa may gripo. Nakaanim na karga siya at may sisenta sentimos nang kumakalansing sa bulsa ng kanyang maong. Nanatili siya roon upang mag-igib pa at tatanghaliin siya ng pag-uwi. Nakita niya si Ogor sa isang tindahan malapit sa gripo. Tulad ng nakagawian nito, agad siya nitong tinawag na Negro at pinagsalitaan ng masasakit na salita. Sumingit si Ogor sa pila nang si Impen na ang sasahod ng balde niya. Sa kagustuhang makaiwas sa gulo, hindi na umimik si Impen at nagpasyang umalis na lamang.Pinatid ni Ogor si Impen nang papaalis na ito sa pila. Nabuwal si Impen. Tumama ang kanan niyang pisngi at nagalit si Impen at nagsuntukan sila. Hindi tumigil si Ogor sa pagtadyak, pagsuntok, at pananakit kay Impen hanggang sa labis nang napuno ng poot si Impen. Humina si Ogor sa sunud-sunod na dagok at bayo ni Impen sa kanya. Sumuko siya kay Impen, na ikinagulat ng lahat. Maraming sandaling walang nangahas na magsalita. Naramdaman ni Impen ang paghanga mula sa mga taong pumalibot sa kanila ni Ogor. Tiningnan ni Impen ang nakabulagtang si Ogor. Nakadama siya ng kapangyarihan.
