Ang mga pandaigdig na dalubhasa sa sining ay mga indibidwal na kilala sa kanilang natatanging kontribusyon at impluwensya sa larangan ng sining, tulad ng mga pintor, iskultor, at mga artist sa iba pang midyum. Kabilang sa mga tanyag na pangalan ang Leonardo da vinci, Pablo Picasso, at Frida Kahlo, na ang kanilang mga obra ay patuloy na pinag-aaralan at pinahahalagahan sa buong mundo. Ang kanilang mga pananaw at estilo ay nagbigay-daan sa mga makabagong pag-iisip at pagbabago sa sining. Ang mga dalubhasang ito ay nagsisilbing inspirasyon sa mga susunod na henerasyon ng mga artist.
Ilan sa mga kilalang dalubhasa sa sining o mga impressionist ay sina Claude Monet, na kilala sa kanyang mga likha na naglalarawan ng ilaw at kulay sa kalikasan; Edgar Degas, na tanyag sa kanyang mga painting ng mga ballerina at eksena sa teatro; at Pierre-Auguste Renoir, na nagpakita ng mga masayang eksena ng buhay at tao. Ang mga artist na ito ay naging mahalaga sa pag-unlad ng impressionism, isang kilusang sining na nakatuon sa pagkuha ng mga sandali sa buhay at pagbabago ng liwanag.
Ang mga likhang sining na ipinamana ng mga etniko ay nagpapakita ng kanilang kultura, tradisyon, at pananaw sa buhay. Kasama dito ang mga handwoven textiles, pottery, at wood carvings na kadalasang may simbolikong kahulugan. Ang mga ito ay hindi lamang mga sining kundi pati na rin mga paraan ng pagpapahayag ng kanilang identidad at kasaysayan. Sa pamamagitan ng mga likhang sining na ito, naipapasa ang kaalaman at sining mula sa isang henerasyon patungo sa susunod.
Ang mga katutubong sining ay tumutukoy sa mga tradisyunal na sining at kultura ng mga lokal na komunidad sa Pilipinas. Kabilang dito ang mga sining ng pag-uukit, paghahabi, pagsasaka, at mga katutubong sayaw at musika. Ang mga ito ay sumasalamin sa kasaysayan, paniniwala, at pamumuhay ng mga katutubo. Mahalaga ang mga katutubong sining sa pagpapanatili at pagpapayaman ng kultura ng bansa.
Ang katutubong sining ay tumutukoy sa mga anyo ng sining na nagmula at umuunlad sa mga lokal na kultura at tradisyon ng isang partikular na lugar o komunidad. Kadalasan, ito ay naglalarawan ng mga pamana, simbolismo, at mga praktis na nakaugat sa kasaysayan at karanasan ng mga tao. Ang mga katutubong sining ay maaaring kabilang ang mga likhang sining, musika, sayaw, at iba pang anyo ng paglikha na nagpapahayag ng pagkakakilanlan at kultura ng isang grupo.
Isang halimbawa ng katutubong sining ay ang "weaving" o paghahabi ng mga tela, na karaniwang matatagpuan sa mga komunidad ng mga katutubong Pilipino tulad ng mga Igorot at mga Tausug. Ang mga sining na ito ay nagtatampok ng mga tradisyonal na disenyo at kulay na naglalarawan ng kanilang kultura at kasaysayan. Isa pang halimbawa ay ang "tattooing" o pagpapa-tattoo, na may malalim na kahulugan at simbolismo sa mga katutubong grupo tulad ng mga Kalinga. Ang mga katutubong sining na ito ay mahalaga sa pagpapanatili at pagpapahayag ng kanilang kultura at pagkakakilanlan.
Si Anita Magsaysay-Ho ay isang kilalang Pilipinang pintor na tanyag sa kanyang mga likhang sining na naglalarawan ng buhay at kultura ng mga Pilipino, lalo na ang mga kababaihan. Kadalasan, ang kanyang mga obra ay gumagamit ng maliliwanag na kulay at simpleng porma, na nagbibigay-diin sa kanilang kahalagahan sa lipunan. Ang kanyang mga gawa ay nagtatampok ng mga eksena ng araw-araw na buhay, mga tanawin ng kalikasan, at mga simbolo ng tradisyonal na pamumuhay. Isa siya sa mga nangungunang artista sa modernong sining sa Pilipinas, na patuloy na humuhubog sa sining sa bansa.
Ang "Sinin g sa Asya" ay tumutukoy sa mga sining at kultura ng mga bansa sa Asya, na mayaman at iba-iba. Kasama rito ang mga tradisyonal na sining tulad ng sayaw, musika, at pagpipinta na naglalarawan ng kasaysayan at paniniwala ng mga tao. Ang mga sining na ito ay mahalaga sa pagkilala at pagpreserba ng mga lokal na kultura at identidad. Sa kabuuan, ang sining sa Asya ay nagbibigay ng boses at pagkakaunawaan sa mga karanasan ng mga tao sa rehiyon.
Ang Calabarzon region ay kilala sa mga katutubong sining na nagpapakita ng mayamang kultura at tradisyon ng mga tao dito. Kabilang sa mga larawang sining ay ang mga likha ng mga lokal na artisan tulad ng mga handicrafts, weaving, at pottery. Ang mga disenyo at kulay na ginagamit ay madalas na inspired ng kalikasan at mga lokal na alamat. Ang sining na ito ay hindi lamang isang anyo ng ekspresyon kundi isang mahalagang bahagi ng pagkakakilanlan ng mga tao sa rehiyon.
Ang mga katutubong sining ng Pilipinas na nahukay ng mga antropologist sa Manunggul, Palawan ay kinabibilangan ng mga ceramic na gawaing sining tulad ng mga palayok at urn. Isang mahalagang natuklasan dito ay ang Manunggul Jar, na may intricate na disenyo at simbolismo, na nagpapakita ng mga paniniwala ng mga sinaunang Pilipino tungkol sa buhay at kamatayan. Ang mga artifact na ito ay nagbibigay ng mahalagang impormasyon tungkol sa kultura, sining, at tradisyon ng mga naunang tao sa bansa.
Ang mga katutubong sining na pinagyaman ng mga tribong etniko sa Pilipinas ay kinabibilangan ng mga tradisyunal na sining tulad ng paghahabi, pagpipinta, at pag-ukit. Ang bawat tribo ay may kanya-kanyang estilo at simbolismo na naglalarawan ng kanilang kultura at paniniwala. Halimbawa, ang mga Ifugao ay kilala sa kanilang mga hagdang-hagdang palayan at mga intricately woven na tapis, samantalang ang mga Mangyan ay may mga natatanging disenyo sa kanilang mga handicrafts. Ang mga sining na ito ay hindi lamang nagsisilbing dekorasyon kundi pati na rin bilang paraan ng pag-uugnay sa kanilang kasaysayan at pagkakakilanlan.
Ang mga Filipino na nag-imbento ng jeep ay kinabibilangan ng mga mekaniko at mga sundalo na ginamit ang mga surplus na jeep mula sa Ikalawang Digmaang Pandaigdig. Isa sa mga kilalang pangalan sa likod ng pag-unlad ng jeepney ay si Francisco "Paco" J. Alcaraz, na nakilala sa kanyang mga makabagong disenyo. Ang jeepney ay naging simbolo ng kulturang Pilipino, na nag-evolve mula sa mga orihinal na jeep ng mga Amerikano sa mga lokal na bersyon na puno ng kulay at sining.
Sa Pilipinas, ilan sa mga katutubong sining na nililok sa luwad ay ang mga palayok, banga, at iba pang tradisyonal na kagamitan tulad ng mga figura o estatwa. Ang mga sining na ito ay karaniwang gawa ng mga lokal na artisan gamit ang mga tradisyunal na pamamaraan. Sa iba't ibang rehiyon, makikita ang mga natatanging disenyo at motibo na naglalarawan ng kultura at tradisyon ng mga komunidad. Ang mga nilikhang ito ay hindi lamang functional kundi nagsisilbing simbolo ng pagkakakilanlan ng mga katutubong tao.