Ang lipunan ng mga Tsino ay mayaman at masalimuot, na binubuo ng iba't ibang etnolingguwistikong grupo, kultura, at tradisyon. Ang Confucianism, na nagbibigay-diin sa pamilya at respeto sa nakatatanda, ay may malalim na impluwensya sa kanilang mga halaga at pamumuhay. Sa kasalukuyan, mabilis na umuunlad ang lipunan, lalo na sa mga urbanong lugar, ngunit patuloy pa ring pinahahalagahan ang mga tradisyunal na kaugalian at ritwal. Ang pagsasama ng makabago at tradisyonal na aspeto ay nagiging pangunahing katangian ng lipunan ng mga Tsino.
Ang ama ng Komunistang Tsina ay si Mao Zedong. Siya ang nagtatag ng People's Republic of China noong 1949 at naging pangunahing lider ng Partido Komunista ng Tsina. Sa ilalim ng kanyang pamumuno, isinasagawa ang mga malawakang reporma at kampanya, kabilang ang Great Leap Forward at Cultural Revolution, na nagkaroon ng malalim na epekto sa kasaysayan at lipunan ng Tsina.
Ang relihiyon sa Tsina ay masalimuot at iba-iba, na kinabibilangan ng mga tradisyon tulad ng Confucianism, Taoism, at Buddhism. Ang Confucianism ay nakatuon sa moral na asal at lipunan, habang ang Taoism ay nakatuon sa pagkakaisa ng tao at kalikasan. Ang Buddhism, na nagmula sa India, ay mayroon ding malalim na ugat sa Tsina. Sa kabila ng mga tradisyunal na relihiyon, may mga bagong relihiyon at sekta na lumitaw, kasabay ng pag-usbong ng mga pananampalatayang kanluranin tulad ng Kristiyanismo.
lumpia
sa mga utri ng lipunan
Kakapusan Ng mga pinagkukunang yaman Ng lipunan at dumaraming mga pangangailangan at hilig pantao
Si Mao Zedong ay isang mahalagang pigura sa kasaysayan ng Tsina, kilala bilang tagapagtatag ng Bansang Tsina noong 1949. Ang kanyang mga kontribusyon ay kinabibilangan ng pagsasagawa ng mga reporma sa lupa na nagbigay-daan sa pag-aari ng lupa sa mga magsasaka at ang pagpapalakas ng pambansang industriyalisasyon. Siya rin ang naglunsad ng "Great Leap Forward" at "Cultural Revolution," na naglayong baguhin ang lipunan at ekonomiya ng Tsina, bagaman nagdulot ito ng malawakang kaguluhan at gutom. Sa kabila ng mga kontrobersiya, ang kanyang ideolohiya ng Maoismo ay patuloy na nakakaimpluwensya sa mga kilusan sa buong mundo.
Ang "gitnang kaharian" ay tumutukoy sa isang yugto sa kasaysayan ng Tsina, partikular sa Dinastiyang Zhou. Ito ay kilala sa pag-usbong ng mga estado at mga makabagong ideya sa kultura at pilosopiya, tulad ng Confucianism at Daoism. Ang panahon ito ay nagbigay daan sa mga makasaysayang pangyayari at mga pagbabago sa lipunan na naghubog sa Tsina sa mga susunod na siglo.
ang mga bumubuo ng lipunan ay mga tao na syang nagpapaunlad nito dahil sa kanilang mga propesyon sa buhay.
Ang limang institusyon ng lipunan ay: pamilya, edukasyon, relihiyon, ekonomiya, at pamahalaan. Ang pamilya ang pangunahing yunit ng lipunan na nagtataguyod ng mga halaga at pag-uugali. Ang edukasyon ay nagbibigay ng kaalaman at kasanayan sa mga indibidwal. Ang relihiyon ay nag-aalok ng mga moral na gabay, habang ang ekonomiya at pamahalaan ay nag-aalaga sa mga pangangailangan ng lipunan at nagsasaayos ng mga patakaran.
Ang Kasunduan sa Tientsin ay isang kasunduan na nilagdaan noong 1856 sa pagitan ng Tsina at mga kanlurang bansa, partikular ang Britanya at Pransya, bilang bahagi ng Ikalawang Digmaang Opyo. Layunin ng kasunduan na pahintulutan ang mga banyagang kalakalan at itaguyod ang mga karapatan ng mga dayuhan sa Tsina. Kabilang dito ang pagbubukas ng karagdagang mga daungan para sa kalakalan, pag-aalis ng mga restriksyon sa mga misyonero, at pagbabayad ng mga danyos sa mga bansa. Ang kasunduan ito ay nagpalala sa mga hidwaan at naging sanhi ng karagdagang interbensyon ng mga banyagang kapangyarihan sa Tsina.
Ang Kasunduan ng Nanking ay isang kasunduan na nilagdaan noong 1842 sa pagitan ng Tsina at mga nagtutunggaling puwersang Britanya, Pransiya, at Tsina. Ito ay nagresulta sa pagbubukas ng limang pahalang na lungsod sa Tsina, pagtakas ng Britanya mula sa opyo, at pagiging opisyal na pantautal na mga araw ng imperyalismo sa Tsina.
Tao ang bumubuo ng lipunan