Si Rolando Tinio ay isang kilalang makata, manunulat, at tagasalin na nagbigay-diin sa kahalagahan ng Wikang Filipino bilang isang daluyan ng intelektwal na pag-iisip at kultura. Sa kanyang mga akda, isinusulong niya ang paggamit ng Filipino hindi lamang bilang wika ng araw-araw, kundi bilang wika ng sining, literatura, at intelektwal na diskurso. Tinukoy niya ang kakayahan ng wikang ito na ipahayag ang masalimuot na ideya at damdamin, na nagiging daan para sa mas malalim na pag-unawa sa sariling identidad at kultura. Sa ganitong paraan, pinapanday niya ang landas para sa mas masiglang talakayan at pag-unlad ng kaisipang Pilipino.
Pilipino resisted ang implementasyon ng wikang Filipino sa paglipas ng Tagalog, at ito ay pinag-isa sa Multi-wika.
Ang wikang Filipino ay isang makapangyarihang simbolo ng pagkakakilanlan at pagkakaisa ng mga Pilipino mula sa Baler hanggang sa buong mundo. Mula sa mga katutubong wika sa ating mga rehiyon, ang Filipino ay patuloy na umuunlad at nagiging tulay sa komunikasyon hindi lamang sa loob ng bansa kundi pati na rin sa mga komunidad ng mga Pilipino sa ibang bansa. Sa kabila ng mga hamon, ang pagyabong ng wikang ito ay nagpapakita ng yaman ng ating kultura at kasaysayan, na dapat ipagmalaki at ipanatili.
Buhay at dinamiko ang wikang Pilipino dahil sa patuloy na pag-unlad at pagbabago nito na naimpluwensyahan ng mga kultura, teknolohiya, at mga makabagong kalakaran. Sa pagsasama-sama ng iba't ibang katutubong wika at diyalekto, nagiging mas mayaman ang bokabularyo at estruktura ng wikang ito. Bukod dito, ang paggamit ng wika sa social media, sining, at iba pang larangan ay nagiging daan upang mas mapanatili at mapalaganap ang wikang Pilipino sa mga bagong henerasyon.
Ang wikang Filipino ay nagsimula bilang isang pagsasama-sama ng iba't ibang wika at diyalekto sa Pilipinas, na naapektuhan ng mga banyagang mananakop tulad ng mga Kastila, Amerikano, at Hapones. Sa pamamagitan ng mga kolonyal na proseso, ang Tagalog ang itinuturing na batayan ng wikang pambansa at noong 1937, ito ay opisyal na itinaguyod bilang "Wikang Pambansa" ng mga lider ng bansa. Ang mga pagbabago at pag-unlad ng wika ay patuloy na naganap sa paglipas ng panahon, kasabay ng pag-unlad ng kultura at lipunan ng mga Pilipino.
Ang wikang Pilipino ay ang pambansang wika ng Pilipinas na nakabatay sa Tagalog at itinuturing na simbolo ng pagkakakilanlan ng mga Pilipino. Ito ay ginagamit sa iba't ibang larangan tulad ng edukasyon, media, at pamahalaan, at patuloy na umuunlad sa paglipas ng panahon. Ang wikang ito ay nagbibigay-diin sa yaman ng kultura at tradisyon ng bansa, at nagsisilbing tulay upang mapag-isa ang iba’t ibang etnikong grupo. Sa kabila ng mga hamon, nananatili itong mahalaga sa pakikipagkomunikasyon at pagbuo ng pagkakaunawaan sa lipunan.
Ang wikang Filipino ay resulta ng proseso ng standardisasyon ng wikang Tagalog, na naging batayan ng wikang pambansa ng Pilipinas. Noong 1937, inilabas ang Batas Komonwelt Blg. 184 na nagdeklara ng Tagalog bilang batayan ng wikang pambansa, na binago naman noong 1959 sa pagiging "Pilipino" bilang wikang pambansa. Sa ilalim ng pangangasiwa ng Komisyon sa Wikang Filipino, patuloy itong nagbabago at lumalawak upang masaklaw ang iba't ibang katutubong wika sa bansa.
Para mapapaunlad ang wikang Filipino, mahalaga na bigyang prayoridad ang paggamit nito sa araw-araw na talastasan at komunikasyon. Mahalaga rin ang pagtuturo at pagpapahalaga sa wikang ito sa mga paaralan at pamayanan. Ang paglikha ng mga bagong terminolohiya at panitikan sa Filipino ay magbibigay buhay sa wikang ito at magpapalakas sa ating identidad bilang mga Pilipino.
naitatag niya ang "wikang pambansa"na filipino.Malaking kontribusyon/epekto ito sa bansa natin,dahil dito nagkaisa tayong mga pilipino.
Ang Filipino ay naging opisyal na wikang pambansa noong 1987 sa ilalim ng konstitusyon ng Pilipinas. Pinaghalo ito ng iba't ibang rehiyonal na wika tulad ng Tagalog, Cebuano, Ilocano, atbp. upang maging representatibo ng lahat ng Pilipino.
Ang wikang Filipino ay mahalaga dahil ito ang pangunahing wika na ginagamit sa Pilipinas, na nag-uugnay sa iba't ibang lahi at kultura sa bansa. Sa pag-aaral at paggamit ng wikang ito, naipapahayag ang mga tradisyon, kasaysayan, at identidad ng mga Pilipino. Bukod dito, ang Filipino ay nagiging tulay upang mas mapalawak ang kaalaman at komunikasyon sa iba pang mga bansa, na nagiging mahalaga sa globalisasyon. Sa ganitong paraan, ang wikang Filipino ay hindi lamang lokal kundi pati na rin pandaigdigang yaman.
Ang unang katawagan sa wikang pambansa ng Pilipinas ay "Wikang Pambansa" na itinaguyod sa ilalim ng Batas Komonwelt Blg. 184 noong 1936. Sa simula, ang Tagalog ang napiling batayan para sa wikang pambansa, na naging opisyal na wika ng bansa sa ilalim ng Batas Komonwelt Blg. 570 noong 1940. Ang layunin nito ay upang magkaroon ng iisang wika na magsisilbing pagkakaisa ng mga Pilipino mula sa iba't ibang rehiyon.