0
Ang karanasan ay mahalagang bahagi ng paghubog ng ating angking kakayahan dahil ito ay nagbibigay ng praktikal na kaalaman at kasanayan. Sa pamamagitan ng pakikilahok sa iba't ibang aktibidad at sitwasyon, natututo tayong harapin ang mga hamon at gumawa ng mga desisyon. Ang mga pagkakamali at tagumpay na ating naranasan ay nagsisilbing aral na nagpapalalim sa ating pag-unawa at kakayahan. Sa ganitong paraan, ang karanasan ay nagiging pundasyon ng ating personal at propesyonal na pag-unlad.
What else can I help you with?
Bakit tinawag na ama ng wika si manuel l quezon?
dahil sa mahal nya ang atingf angking kakayahan n amaging isang tunay filipino tapos hionde nya kayang ipag tabuyan ang lahi nang mga pilipino tapos hinde nya iniwanan ang mga pilipino .
May kapansanan na nakilala dahil sa angking talento sa loob at labas ng bansa?
mga may kapansanan na nagtagumpay
Kahulugan ng sagisag?
Ang sagisag ay isang simbolo, palatandaan, o tanda na kumakatawan sa isang konsepto, ideya, o samahan. Ito ay karaniwang ginagamit upang magpahayag ng pagkakakilanlan, pagkilala, o pagtukoy. Sa pamamagitan ng sagisag, maaari nating maipahayag o maipadama ang ating angking pagmamahal o paggalang sa isang bagay o kaisipan.
What is morpolohiya?
Ang Morpolohiya ay:Ang maka-agham na pagaaral ng mga morpema o makabuluhang yunit ng mga salita.Ito ay ang pag-aaral sa pagbuo ng mga salita sa pamamagitan ng iba't ibang morpema.Ito ay itinuturing na pinakamaliit na yunit ng isang salita na may angking kahulugan. Ito ay maaaring panlapi o salitang ugat.
Slogan tungkol sa filipino?
"Sa bawat lahi, may angking yaman, sa puso ng Pilipino, nag-aalab ang pagmamahal at katatagan!" Ang slogan na ito ay sumasalamin sa yaman ng kultura at kasaysayan ng mga Pilipino, na nagbibigay-diin sa mga katangian ng pagmamahal, pagkakaisa, at katatagan sa kabila ng pagsubok. Sa bawat hakbang, sama-sama tayo sa pag-unlad at pag-aangat ng bayan.
May kopya ka ba ng ako'y Filipino ni Paz M Belvez?
ito po ang AKO'Y PILIPINO NI PAZ M. BELVEZ: Ako'y isang pilipino sa isip, sa salita, sa gawa. Pilipino ako sa dugo, sa balat, sa diwa. Ako'y pilipino kaangkan ng lahing kayumanggi. Nananalaytay sa aking mga ugat ang dugo ng liping malayo. Dugong may angking katapangan , kabayanihan, at kagitingan; dugong nag udyok sa libo libong kawal na ipagsanggalang ang kalayaan at karapatan mula roon sa pulo ng mactan, sa pasong tirad, sa kuta ng corregidor, at tangway ng bataan. Ako'y pilipino. Mula sa lipi nina lapulapu, tamblot, dagohoy, diego silang, rizal, mabini, luna, jaena, at andres bonifacio. Tagapagmana ako ng dakilang kahapon, ng maningning na kasaysayan, ng mahabang salaysay ng kabayanihan, pagpapakasakit at pakikipaglaban upang mapamalagi ang isang malayang pamayanang pinaninirahan ng mga mamamayang may pananalig sa poong maykapal at paniniwala sa katarungan at pagkakapantay-pantay. Ako'y pilipino, pagkat liping malayo, tatak ng aking bayan ang kayumangging balat ko. Kayumanggi sa silab ng sikat ng araw na laging kayakap ng bayan ko. Tatak ng aking pagkatao ang kasipagan at sagisag ng marangal na pamunuhay sa pagbabanat ng buto at pagpapatulo ng pawis sa marangal na paggawa sa malawak na bukirin at mga parang, sa mga gulod, burol, at kabundukan, sa mga ilog, lawa, at karagatan na pinuspos ni bathala ng iwing kariktan. Ako'y pilipino. Pilipinas ang abayan ko. Pitong libong pulong may matulaing dalampasigan. Piting libong pulong dinamitan at pinalamutian ng lalong marangyang kariktan. Mga burol, batis, ilog, lawa, at karagatan na pawang matualain, marikit mapagkandili, at mayaman. Ako'y pilipino. Wikang pambansa ko'y wikang filipino. Matamis na wikang may sariling letra't alpabeto. Wikang pinayaman at pinatamis ng pupung mga wika ng bayan ko-cebuano, ilocano, pampango, hiligaynon, samarnon, pangasinense, tagalog at bicol, at sandaang mga wika ko. Ako'y pilipino. Tagapagmana ng isang mayamang kalinangan, ng lambing ng oyayi, talindaw at kundiman, ng sigla ng tinikling at kumintang, lindi at lamyos nga mga balitaw, rangya ng singkil, tadek at pangalay. Ako'y pilipino. Malayang mamamayan ng isang bansang may pamahalaang demokratiko. Mga mamamayang may angking karapatan, may kalayaang tinatamasa, at may pananagutan at tungkuling buong siglang tinutupag at tutuparin sa abot ng kaya. Iyan ako. Ako'y pilipino.
Talambuhay ni charice pempengco in tagalog?
Si Charmaine Clarice Pempengco o mas kilala bilang Charice Pempengco ay ipinanganak noong 10 Mayo 1993. Una siyang nakilala sa isang paligsahan ng pag-awit sa ABS-CBN. Nakarating siya sa finals at nagwagi ng ikatlong pwesto. Noong nakaraang taon (2007), nakita sa YouTube ang kaniyang angking galing sa pag-awit hanggang siya ay naimbitahan ng The Ellen DeGeneres Show, isang pamosong palabas sa telebisyon sa Amerika. Nasundan ito ng isa pang imbitasyon mula sa Paul O'Grady Show, isang sikat na palabas sa London. Naging panauhin din siya sa The Oprah Winfrey Show, isa ring popular na programa sa telebisyon sa Amerika. Sa lahat ng mga pagtatanghal na nabanggit, binigyan si Clarice ng standing ovation. Isang pagpapatunay na sumasaludo sa talento ng isang Filipino maging ang mga dayuhan saan mang bahagi ng mundo.Higit na naipamalas ni Clarice sa buong mundo ang galing ng mga Pinoy noong siya ay nagtanghal sa isang palabas na pinamagatang "David Foster & Friends" sa Mandalay Bay sa Las Vegas. Kasama niya ang mga beteranong mang-aawit tulad Nina Josh Groban, Michael Bubéle, Kenny G., Andrea Bocelli, Brian McKnight at iba pa. Dalawang ulit na nabigyan si Charice ng standing ovation.
Copy of Hinilingan Nila Ako ng Berso?
Mi Pidel Versos(Hinilingan nila Ako ng Berso)-isimulat mya bilang tugon sa kahilingan ng mga kapwa nya miyenbro mg Circulo Hispano-Filipino.Iyong hinihiling, lira ay tugtuginbagaman sira na't laon nang naumidayaw nang tumipa ang nagtampong bagtingpati aking Musa ay nagtago narin.malungkot na nota ang nasnaw na himigwaring hinuhugot dusa at hinagpisat ang alingawngaw ay umaaliwiwsa sarili na ring puso at damdamin.kaya nga't sa gitna niring aking hapisyaring kalul'WA ko'y parang namamanhid.Nagkapanahon nga ... kaipala'y, tunayang mga araw na matuling nagdaannang ako sa akong Musa'y napamahallagi na sa akin, ngiti'y nakalaan.ngunit marami nang lumipas na arawsa aking damdamin alaala'y naiwankatulad ng saya at kaligayahankapag dumaan na'y may hiwagang taglayna mga awiting animo'y lumulutangsa aking gunitang malabo, malamlam.Katulad ko'y binhing binunot na tanimsa nilagakan kong Silangang lupainpawang lahat-lahat ay kagiliw-giliwmanirahan doo'y sayang walang maliw.ang bayan kong ito, na lubhang marikitsa diwa't puso ko'y Hindi mawawaglitibong malalaya, nangagsisiawitmulang kabundukan, lagaslas ng tubigang halik ng dagat sa buhangin mandinlahat ng ito'y, Hindi magmamaliw.Nang ako'y musmos pa'y aking natutuhangmasayang batiin ang sikat ng arawhabang sa diwa ko'y waring naglalatangsilakbo ng isang kumukulong bulkan.laon nang makata, kaya't ako nama'ylaging nagnanais na aking tawagansa diwa at tula, hanging nagduruyan:"Ikalat mo lamang ang kanyang pangalan,angking kabantugan ay ipaghiyawanmataas, mababa'y, hayaang magpisan".
Ano ang mga teorya ng pagbasa?
4 teorya ng pagbasaa. Teoryang Bottom-Up- Ito ay isang traditional na pagbasa. Ito ay bunga ng teoryang behaviorist na higit na nagbibigay pokus sa kapaligiran sa paglinang ng komprehension sa pagbasa. Ayon sa teoryang ito, ang pagbasa ay pagkilala ng serye ng nakasulat na mga simbolo upang maibigay ang katumbas nitong tunog. Nananalig ang teoryang ito na ang pagkatuto sa pagbasa ay nagsisimula sa pagkilala sa mga titik, salita, parirala, at pangungusap bago malaman ang kahulugan ng teksto. Sinasabi nitong ang pagbasa ay pagkilala ng mga salita, at ang teksto ang pinakamahalaga sa pagbasa. Ang mambabasa ay isang pasib na partisipant lamang sa proseso ng pagbasa dahil ang tangin tungkulin niya ay ulitin ang lahat ng mga detalyeng nakasaad sa tekstong kanyang binasa. Ang proseso ng pag-unawa ayon sa teoryang ito, ay nagsisimula sa teksto (bottom), patungo sa mambabasa (up), kaya tinawag itong bottom up. Tinatawag din itong "outside-in" o "data driven" sapagkat ang impormasyon sa pag-unawa ay hindi nagmula sa tagabasa kundi sa teksto.b. Teoryang Top-Down- Nabuo ito bilang reaksyon sa naunang teorya. Ito ay dahil napatunayan ng maraming dalubhasa na ang pag-unawa ay hindi nagsisimula sa teksto kundi sa mambabasa tungo sa teksto. Ito ay impluwensya ng sikolohiyang Gestalt na naniniwalang ang pagbasa ay isang prosesong holistik. Ayon dito, ang mambabasa ay napakaaktib na partisipant sa proseso ng pagbasa, na siya ay may taglay na dating kaalamang nakaimbak sa kanyang isipan ay may sariling kakayahan sa wika na kanyang ginagamit habang nakikipagtalastasan sa may-akda sa pamamagitan ng teksto. Tinatawag din ang teoryang ito na "inside out" o "conceptually-driven" dahil ang kahulugan o impormasyon ay nagsisimula sa mambabasa patungo sa teksto. Ito ay nangyayari dahil ang mambabasa ay gumagamit nga kanyang mga dating kaalaman at ng konseptong nabuo sa kanyang isipan mula sa kanyang mga karanasan at pananaw sa paligid. Bunga nito, nakakabuo siya nga kanyang mga palagay at hinuha na kanyang iuugnay sa mga ideyang inilalahad ng awtor ng isang teksto.c. Teoryang Interaktib- Bunga naman ito ng pambabatikos ng mga dalubhasa sa ikalawang teorya. Ayon sa mga proponent nito, ang top-down at maaaring akma lamang sa mga bihasa nang bumasa at hindi sa mga baguhan pa lamang. Higit na angkop daw ang kombinasyong top-down at bottom-up na nagpapahiwatig ng dalawang direksyon ng komprehensyon, itaas-pababa at ibaba-pataas. Ayon sa teoryang ito, ang teksto ay kumakatawan sa wika at kaisipan. Dito nagaganap ang interaksyong awtor-mambabasa at mambabasa-awtor.. kung gayon, ang interaksyon ay may dalawang direksyon o bi-directional. Masasabing ang teoryang ito ay isang pagbibigay-diin sa pag-unawa sa pagbasa bilang isang proseso at hindi bilang produkto. Sa teoryang itong, mahalaga ang larangan ng metakognisyon na nahihinggil sa kamalayan at kabatiran sa taglay na kaalaman at sa angking kasanayan ng mambabasa.d. Teoryang Iskima- Mahalaga ang tungkuling ginagampanan sa pagbasa ng dating kaalaman ng mambabasa. Ito ang batayang paniniwala ng teoryang iskima. Bawat bagong impormasyong nakukuha sa pagbabasa ay naidaragdag sa dati nang iskima. Samakatuwid, bago pa man basahin ng isang mambabasa ang teksto, siya ay may taglay nang ideya sa nilalaman ng teksto mula sa kanyang iskima sa paksa. Maaaring binabasa na niya lamang ang teksto upang mapatunayan kung ang hinuha o hula niya tungkol sa teksto ay tama, kulang o dapat baguhin. Dahil dito, maaaring sabihin na ang teksto ay isang input lamang sa proseso ng komprehensyon. Hindi teksto ang iniikutan ng proseso ng pagbasa, kundi ang tekstong nabubuo sa isipan ng mambabasa.1. Bottom-up2. Top Down3. Interaktibo4. Iskimaiba't - ibang uri ng tekstong akademikoteoryang istraktural at teoryang saykolinggwistika ____remie pama____
Ano ang kinahuhumalingan ng mga kabataan sa ngayon?
Noon, ngayon, ano nga ba ang pinagkaiba? Anu-ano nga ba ang nabago ng panahon? Mula sa teknolohiya hanggang sa mga tao lalo na sa kabataan. Sino nga ba ang magwawagi sa bawat umaasa? Balikan at sariwain ang isipan patungong panahon ng noon. Mga kabataan raw noon ay ika nga katipunero't katipunera. Ipinaglalaban ang tama. Ipinagtatanggol ang bansa para sa kalayaan. Mga munting Jose Rizal at mga munting Maria Clara. Sumusunod sa bawat yapak ng kanilang mga iniidolo. Ika nga tama ang winika ni Jose Rizal ang mga kabataan ang siyang pag-aasa ng bayan. Sinisimulan sa bahay ang pagiging tunay na Pilipino. Mano dito, mano doon. Linis dito, linis doon. Aral dito, aral doon. Lban para sa kalayaan, Laban para sa kinabukasan. Waling iniisip kundi mapabuti ang sarili at ang kinalakhang bayan. Handang magpakamatay anu mang mangyari. Respeto, pagmamahal, dangal, prinsipyo, sipag, tapang at tiyaga ni minsa'y di nawala. Maka-Diyos, laging binibigkas mga salita ng Diyos upang tumulong para sa sarili at sa inang bayan. Mula sa noon patungong ngayon sabay-sabay natin siyasatin, mga kabataan mula sa ngayon. Mga kabataan raw ngayon Hindi raw mabasa, ni Hindi mapaliwanag ang nilalaman ng bawat puso't isipan. May nagsasabing waling nagbago, may nagsasabing walangnabago. Nasaan na raw ang mga munting Jose Rizal at mga munting Maria Clara? Tulauyan na bang binura ng tadhana? Sumabay sa ihip ng hangin? Nawala na ba ang pinagiingatang dyamante ng bansa? Nawala ang respeto, nawala ang tiyaga, sipag, angking talino, dignidada, at mas lalo ang pagmamahal sa bayan. Tuluyan nahigop ng makabagong teknolohiya. Nasilaw sa makikislap na pera. Nagsilipana patungong Amerika. Pati pangarap at isipan tuluyang hinila patungong ibang bansa. Hangad kayamanan't salapi na pinahahalagahan ng bawat nilalang. Di na ba inisip ang bayan? Wala na bang natitirang pagmamahal/ pano na ang mga susunod na bata mas iiba nang iiba ang takbo ng pag-iisip? Sinong mamumuno, malulunod ang isipan sa impluwensya ng panahon. Di nais sirain ang reputasyon't paninindigan't isip ng mga bata at matatanda ng ngayon. Nais lang mabago ang pananaw ng bawat bata na susunod sa amin. Base lamang ito sa aking mga maling natatanaw na nais iwasto. Para sa kinabukasan't ligaya ng bawat bata. Ako'y isang batang ngayon naghihimagsik at humihiyaw na tumututol at humihingi ng tulong. Ako'y bagot na bagot, inip na inip sa takbo ng buhay dito sa daigdig. Mas maswerte nga ngayon dahil mas magaan ang buhay pero mas gugustuhin pang tumira sa tahimik na noon. Kayo saan ba kayo, Kabataan noon o ngayon?
Iba't ibang kahulugan ng panitikan ayon sa iba't ibang manunulat?
1.Honorio Azarias- nagpapahayag ng damdamin hinggil sa mga bagay-bagay sa daigdig sa pamumuhay sa lipunan at sa pamahalaan at sa kaugnayan ng kaluluwa sa bathalang lumikha. 2.Webster- anumang bagay raw na naisasatik basta may kaugnayan sa pag-iisip at damdamin ng tao maging ito'y totoo, kathang isip o bungang tulog lamang ay maaring tawaging panitikan. 3.Maria Ramos- kasaysayan ng kaluluwa ng mga mamamayan.Nasasalamin ang mga layunin, damdamin, panaginip, pag-asa, hinaing at guni-guni ng mga mamamayan na nasusulat o binabanggit sa maganda, makulay, makahulugan, matalinghaga at masining na mga pahayag. - lumilinang ng nasyonalismo - nag-iingat ng karanasan , tradisyon - at kagandahan ng kultura 4. Atienza, Ramos, Zalazar at Nozal na "Panitikang Pilipino"- ang tunay na panitikan ay walang kamatayan nagpapahayag ng damdamin ng tao blang ganti niya sa kanyang pang-araw-araw na pagsusumikap upang mabuhay at lumigaya sa kanyang kapaligiran.
Mga pabula ni Dr Jose Rizal?
Si Jose P. Rizal (i. 19 Hunyo 1861 - k. 30 Disyembre 1896) na may buong pangalang José Protasio Rizal Mercado y Alonso Realonda, ay ang Pambansang Bayani ng Pilipinas na lumaban sa mga kastila sa pamamagitan ng kaniyang mga nobelang Noli Me Tangere at El Filibusterismo noong panahon ng pananakop ng Espanya sa bansa. May angking pambihirang talino, siya ay Hindi lamang isang manunulat ngunit isa ring magsasaka, manggagamot, siyentipiko, makata, imbentor, iskultor, inhinyero, kuwentista, lingguwista, at may kaalaman sa arkitektura, kartograpiya, ekonomiya, antropolohiya, iktolohiya, etnolohiya, agrikultura, musika (marunong siyang tumugtog ng plawta), sining sa pakikipaglaban (martial arts), at pag-eeskrima Mga Magulang May palayaw na Pepe, siya ay ang ika-pito sa labing-isang anak Nina Francisco Engracio Rizal Mercado y Alejandro at Teodora Morales Alonso Realonda y Quintos. Si Francisco Engracio Rizal Mercado y Alejandro na kaniyang ang ama, ay kabilang sa ika-apat na henerasyong apo ni Domingo Lam-co, isang Tsinong mangangalakal na naglayag sa Pilipinas mula sa Jinjiang, Quanzhou noong kalagitnaan ng ika-labimpitong siglo[2]. Si Lamco ay nakapag-asawa ng isang Pilipina sa katauhan ni Inez de la Rosa at upang makaiwas sa hostilidad ng mga Espanyol para sa mga Intsik ay pinalitan niya ang kaniyang apelyido ng "Mercado" (pangangalakal). Ang pangalan namang Rizal ay nagmula sa salitang "Ricial" o kabukiran na ginamit lamang ni Francisco (dahil siya ay isang magsasaka) alinsunod sa kautusan ni Gobernador Narciso Calaveria noong 1849 na magpalit ng mga apelyido ang mga Pilipino. Kalaunan ay ginamit na rin ni Francisco ang Rizal Mercado upang makaiwas sa kalituhan mula sa kaniyang kasamang mangangalakal. Ang ina naman niyang si Teodora Morales Alonso Realonda y Quintos, ay anak Nina Lorenzo Alonzo (isang kapitan ng munisipyo ng Biñan, Laguna, kinatawan ng Laguna sa Kortes ng Espanya, agrimensor, at kasapi ng isang samahan ng mga Katoliko) at ni Brijida de Quintos (na mula sa isang prominenteng pamilya). Ang kanilang apelyido ay pinalitan ng Realonda noong 1849. Kabataan Ipinanganak sa Calamba, Laguna si Pepe ay mula sa pamilyang masasabi ring nakaaangat sa buhay dahil sa kanilang hacienda at lupang sakahan. Si Paciano at si Pepe lamang ang mga anak na lalaki sa kanilang labing-isang magkakapatid. Ang kaniyang mga kapatid na babae ay sina Saturnina, Narcisa, Olympia, Lucia, Maria, Josefa, Concepcion, Trinidad at Soledad. Ang pagkahilig sa sining ay ipinamalas niya sa murang edad. Natutunan niya ang alpabeto sa edad na tatlo at limang taong gulang naman nang siya ay mututong bumasa at sumulat. Napahanga niya ang kaniyang mga kamag-anak sa angking pagguhit at paglilok. Walong taong gulang siya nang kanyang isinulat ang tulang "Sa Aking Mga Kababata," na ang paksa ay tungkol sa pagmamahal sa sariling wika (na noon ay Tagalog)[3] Edukasyon Ang kaniyang ina ang unang guro ng ating pambansang bayani. Ito ang nagturo sa kaniya ng alpabeto, kagandahang asal, at mga kuwento ("Minsan ay may Isang Gamo-gamo"). Samantala, ang kanyang pormal na edukasyon ay unang ibinigay ni Justiniano Aquino Cruz sa Biñan, Laguna. Pagkatapos noon, siya ay ipinadala sa Maynila upang mag-aral sa Ateneo de Manila University at doon ay tinamo ang Bachelor of Arts noong 1877 (siya ay 16 taong gulang) at nakasama sa siyam na estudyanteng nabigyan ng sobresaliente o namumukod-tanging marka. Ipinagpatuloy ni Jose ang pag-aaral sa Ateneo upang maging dalubhasa sa pagsusukat ng lupa at pagiging asesor. Natapos siya sa kursong asesor noong 21 Marso 1877 at naipasa ang Lupong Pagsusulit para dito noong 21 Mayo 1878 subalit dahil siya ay 17 taong gulang pa lamang ay Hindi siya pinahintulutang magtrabaho bilang asesor hanggang 30 Disyembre 1881. Noong 1878, pumasok siya sa University of Santo Tomas upang mag-aral ng medisina ngunit dito ay naranasan niya ang diskriminasyon mula sa mga paring Dominikano. Ipinasya niyang ipagpatuloy ang pag-aaral ng medisina at pilosopiya sa Universidad Central de Madrid sa Espanya ng sa kaalaman ng kaniyang mga magulang. Noong 21 Hunyo 1884, sa edad na 23, iginawad sa kanya ang Lisensiya sa Medisina at noong 19 Hunyo 1885, sa edad na 24, ay natapos din niya ang kurso sa Pilosopiya na may markang ekselente. Siya ay nagsanay ng medisina sa Hospital de San Carlos ngunit itinigil niya ito upang mag-aral ng optalmohiya sa Paris sa ilalim ng pagtuturo ni Dr. Weckert at sa Aleman sa ilalim ni Dr. Otto Becker. Ginawa niya ito sapagkat noong panahong iyon ay malala na ang sakit sa mga mata ng kaniyang ina. Sa Berlin, siya ay naging kasapi ng Berlin Ethnological Society at Berlin Anthropological Society sa ilalim ng pamunuan ng pamosong patolohistang si Rudolf Virchow Paglalakbay " He who knows the surface of the earth and the topography of a country only through the examination of maps..is like a man who learns the opera of Meyerbeer or Rossini by reading only reviews in the newspapers. The brush of landscape artists Lorrain, Ruysdael, or Calame can reproduce on canvas the sun's ray, the coolness of the heavens, the green of the fields, the majesty of the mountains...but what can never be stolen from Nature is that vivid impression that she alone can and knows how to impart--the music of the birds, the movement of the trees, the aroma peculiar to the place--the inexplicable something the traveller feels that cannot be defined and which seems to awaken in him distant memories of happy days, sorrows and joys gone by, never to return. " --Rizal, "Los Viajes" [4] Kay Rizal ang isa sa mga pinakadokumentadong buhay noong ika-labingsiyam na siglo dahil sa mga tala tungkol sa kaniya (ang ilan sa mga ito ay sa tala-arawan niya mismo nanggaling),[5] kahit pa nahirapan ang mga manunulat na gumawa ng kaniyang talambuhay dahil sa paggamit niya ng iba't ibang lengguwahe. Karamihan sa mga tala ay hinango mula sa kaniyang paglalakbay bilang isang batang Asyanong namumulat sa kultura ng Kanluran. Kasama rin dito ang kaniyang paglalakbay sa Europa, Hapon, Estados Unidos, at sa Hongkong kabilang na rin ang mga babaeng naging bahagi ng kaniyang buhay.
