Paalam na sintang lupang tinubuan
Bayang Masagana sa init ng araw
Edeng maligaya sa ami'y pumunaw
Perlas ng Dagat sa Dakong silangan.
Inihahandog ko ng ganap na tuwa
Sa iyo yaring lanta na't buhay
naging dakila ma'y iaaalay rin nga
para sa iyong ikatitimawa
Ang nanga sa digmaan
Dumog sa paglaban
Hirap ay hindi pansin o hindi gunamgunam
Ang pagkaparool o pagtatagumpay.
Bibitaya't madlang
Mabangis na sakit
o pakikibakang mapanganib.
ito ay titiisin para sa bayang iniibig
Ako'y mamamatay , Ngayong Minamalas
Ang kulay ng langit ay sumisinag
Ang sikat ng araw ay sumisikit
Sa kabila'y mapanglaw na ulap.
Kung Dugo Ang iyong kailangan
At iyong ikadidilag
dugo ko'y ibubot o isa lang
Nang gumigiti mong sinag ay kumislap
Ang mga nais mula ng magkaisip
Hanggang ngayon ay ganap na bait
Isang bayan na marikit
na sa dagat silangan nakaaligid.
Noo mo'y kumikinang at sa mata
Bakas ng mapait na luha ay wala na
Wala na ang galit at balisa
wala na ang dugo at dusa
Sa sandaling buhay ay umalab
kagalingan ay sinulit
kaluluwa ay aalis
Ginhawa ay abutin
mamamatay,
upang bigyan ka ng buhay
malilibing sa malamig na lupa
sa silong ng langit hihimblay.
Kung isang araw,Ikaw ay may mapansin,
Isang bulaklak sa aking libing
Sa gitna ng damo,
halik mo ay itaos mo sa akin.
Bayan mong ako'y minalas
Hayaan mong humalik ang simoy ng hangin
Hayaan mo ang huni na tugtugin
Ang buhay ay payapang ikinaaaliw
Hayaan mong ang araw ay tumigas,
Ang ulan na maging ulap.
Maging mapanuri at sa langit umakyat
Nang daing mo ay masaggap.
Hayaan mo na ako'y maagang namatay
Tumangis kung iyong minamahal.
kung iyong maaalalang magdasal,
Ako'y iyong idalangin naman.
Idalangin mo din ang mga namatay at naghirap
Idalangin na ikaw ay makalaya
Sa pang-aaping
Naka tanikala.
Kung nabalot na ang libingan
Ng sapot na itim ng gabing mapanglaw
Wala na ang tanod kundi patay
Hayaan mo ang katahimikan
Pagpipitagan mo ang mahiwagang lihim
Pakinggan ang tinig
Ito ay ako rin
Inaawitan ka ng paggiliw.
Kung ang libingan ko ay limot na
At wala ng pananda
Ipaubaya sa magsasaka
Bungkalin at isabog ang lupa.
Bango,tinig,higing , awit na masaya
Liwanag at kulay na saya sa mata
uulit-ulitin ng tuwina.
Ako'y yayao na sa bayang payapa
Na walang alipin at puno ng pang-aalipusta
Doo'y di na natay ang paniniwala
At ang naghari ay diyos wala ng iba.
Paalam anak , magulang kapatid
Bahagi ng puso at unang nakinig
ipagpasalamat ang pag-alis
Sa buhay nitong ligalig
Paalam na liyag,tanging kaulayaw
Taga ibang lupang aking katuwaan
Paalam sainyo mga minamahal
mamamatay na ganap sa katahimikan.
huling paalam
wla lng kundi si clyde lewis azucena ay gwapo!
heaman
kahinatnan ni dr. Jose Rizal
The Tagalog poem version for "Mi Ultimo Adios" by Jose Rizal is "Huling Paalam." It is a heartfelt farewell poem where Rizal expresses his love for the Philippines and bids farewell to his fellow countrymen.
Jose Rizal wrote "Mi Ultimo Adios" as a farewell poem to bid goodbye to his country, the Philippines, as he faced his execution. This poem expressed his love for his country and his desire for the Filipino people to continue fighting for freedom and independence.
huling habilin ni francisco balagtas
Si Josephine Bracken ang naging karelasyon ni Jose Rizal. Sila ay naging magkasintahan sa huling yugto ng buhay ni Rizal.
Rizal's last words before being executed were "Consummatum est," which means "It is finished" in Latin. These words were recorded by eyewitnesses minutes before he was hit by the firing squad.
Layunin ni Jose Rizal sa pagsulat ng el fili busterismo
Aside from Noli Me Tangere and El Filibusterismo, Jose Rizal also wrote "La Solidaridad," a series of essays advocating for political reforms in the Philippines, and "Makamisa," an unfinished novel that was published posthumously.
saturnina rizal paciano rizal narcisa rizal olympia rizal lucia rizal maria rizal jose protacio rizal concepcion rizal josephina(panggoy) rizal trinidad rizal soledad rizal