kasaysayan ng surian ng wikang pambansa
Simula sa alibata o alifbata na may 17 titik.Sumunod ang Abecederio na may 31 na titik at halimbawa nito ay ch, ll, rr.Pangatlo ang Abakada na may 5 patinig at 15 na katinig.Pinalitan ng Komisyon at ginawang Alpabetong Pilipino. Ito ay walang titik: z, f, j, c. Ito ay may 23 na titik lamang.Pang lima ang Alpabetong Filipino na may 28 na titik.-Hope it helps!-
Ang wikang Filipino ay nagsimula bilang isang pagsasama-sama ng iba't ibang wika at diyalekto sa Pilipinas, na naapektuhan ng mga banyagang mananakop tulad ng mga Kastila, Amerikano, at Hapones. Sa pamamagitan ng mga kolonyal na proseso, ang Tagalog ang itinuturing na batayan ng wikang pambansa at noong 1937, ito ay opisyal na itinaguyod bilang "Wikang Pambansa" ng mga lider ng bansa. Ang mga pagbabago at pag-unlad ng wika ay patuloy na naganap sa paglipas ng panahon, kasabay ng pag-unlad ng kultura at lipunan ng mga Pilipino.
aba ewan ko sayo! ako nga nagtatanong eh! 1935 Nakasaad sa Artikulo 14 Seksiyon 3 ngKonstitusyon na, ³Ang Konggreso ay gagawa ngmga hakbang tungo sa pagpapaunlad at pagpapatibay ng isang wikang pambansa na batay sa isa sa mga umiiral na katutubong wika. 1936Itinatag ni Pangulong Manuel Quezon ang Surianupang mamuno sa pag-aaral at pagpili sa wikang pambansa. Tungkulin ng Surian na magsagawang pananaliksik, gabay at alituntunin namagiging batayan sa pagpili ng wikang pambansa ng Filipinas. 1937Kautusang Tagapagpaganap Blg. 134 na nag-aatas na Tagalog ang batayan ng wikanggagamitin sa pagbubuo ng wikang pambansa. 1940Ipinalabas ni Pangulong Quezon ang KautusangTagapaganap Blg. 203 na nagpapahintulot sa pagpapalimbag ng Talatinigang Tagalog-Inglesat Balarila sa Wikang Pambansa. Pinasimulandin nito ang pagtuturo ng Wikang Pambansa salahat ng mga paaralan sa buong bansa. 1959 Nagpalabas si Kagawaran ng EdukasyonKalihim Jose Romero ng Kautusang Blg. 7 nanagsasaad na Pilipino ang opisyal na tawag sawikang pambansa. 1973Si Pangulong Ferdinand Marcos, nakasaad sa Artikulo15 Seksiyon 2 at 3 na ³ang Batasang Pambansa aymagsasagawa ng mga hakbang tungo sa pagpapaunladat pormal na paggamit ng pambansang wikangPilipino. Hangga¶t hindi binabago ang batas, angIngles at Pilipino ang mananatiling mga wikangopisyal ng Pilipinas." 1987 Nakasaad sa Artikulo 14 Seksiyon 6 na: ³Angwikang pambansa ng Pilipinas ay Filipino.Samantalang nililinang, ito ay dapat paya
Ang wikang Ingles ay isang importante at malaking bahagi ng pag-unlad ng Pilipinas dahil ito ang pangunahing wika sa internasyonal na komunikasyon at negosyo. Ngunit hindi ito dapat maging ang tanging susi sa pag-unlad, dahil mahalaga pa rin ang pagpapahalaga sa sariling wika at kultura ng Pilipinas upang mapanatili ang pagkakakilanlan ng bansa.
Ang tula sa Pilipinas ay may matagal nang kasaysayan bago pa dumating ang mga Kastila. Noong panahon ng mga Kastila, naging tulay ang paggamit ng wikang Kastila sa pagsusulat ng tula sa mga Pilipino. Ito rin ang naging simula ng pag-unlad ng makabagong tula sa bansa, kung saan nagsilbi itong kasangkapan para sa pagsusulong ng kultura at pambansang kamalayan.
Ang wikang Ingles ay maaaring magamit bilang isang kasangkapan sa pandaigdigang komunikasyon at negosyo, ngunit hindi ito dapat ituring na eksklusibong susi sa pag-unlad ng Pilipinas. Mahalaga pa rin ang pagpapalakas ng wikang Filipino upang maipahayag ng mga Pilipino ang kanilang sariling kultura at identidad sa mundo. Dapat ding panatilihin at pahalagahan ang iba't ibang wika at kultura sa bansa.
Ang tema ng "Talupati" na nakatuon sa wikang Filipino mula Baler hanggang buong Pilipinas ay nagpapakita ng halaga at yaman ng ating wika bilang simbolo ng pagkakakilanlan at pagkakaisa ng mga Pilipino. Mula sa mga lokal na diyalekto sa Baler hanggang sa pambansang wika, ang tema ay naglalayong ipakita ang pag-unlad at pagsasama-sama ng iba't ibang kultura at tradisyon sa bansa. Ang wikang Filipino ay nagsisilbing tulay upang maipahayag ang ating mga saloobin, pananaw, at kasaysayan, na nag-uugnay sa atin bilang isang lahi.
Ang kasaysayan ng drama sa Pilipinas ay may mga sinaunang uri tulad ng duplo, karagatan, komedya, sarsuela, at zarzuela. Sa kasalukuyan, patuloy pa rin ang pag-unlad ng drama sa bansa kabilang na ang pag-usbong ng bagong istilo at tema. Isinusulong din ang pagpapalaganap ng mga makabagong paraan ng pagtatanghal at pagsusulong ng kultura ng teatro sa Pilipinas.
Hindi lamang ang wikang Ingles ang sulusyon sa pag-unlad ng Pilipinas. Mahalaga rin ang pagpapalakas ng mga lokal na wika at kultura upang mapanatili ang identidad ng bansa habang nagkakaroon ng internasyonal na koneksyon sa pamamagitan ng mga dayuhang wika tulad ng Ingles. Ang pagtuturo ng Ingles ay makakatulong sa mas maraming Pilipino na magkaroon ng oportunidad sa global na merkado ng trabaho at edukasyon.
anu daw
Ang nasyonalismo sa Pilipinas ay lumalago sa pamamagitan ng pagpapahalaga sa kasaysayan, kultura, at identidad ng bansa. Mahalaga ang pagbibigay-halaga sa sariling wika, kasaysayan, at tradisyon upang mapaunlad ang pagiging makabansa ng mga Pilipino. Ang pagtutulungan at pagmamahalan ng mga mamamayan para sa ikauunlad ng bansa ay mahalagang salik sa pagsulong ng nasyonalismo.
Ang Pilipinas at Cambodia ay parehong matatagpuan sa Timog-Silangang Asya at mayaman sa kasaysayan at kultura. Pareho silang may mga impluwensiya ng mga banyagang bansa, tulad ng mga kolonyal na kapangyarihan, na humubog sa kanilang mga tradisyon at wika. Bukod dito, parehong naharap ang mga bansa sa mga hamon ng pagsasagawa ng demokrasya at pag-unlad sa kanilang ekonomiya. Sa kabila ng mga pagkakaiba sa kanilang mga sistema ng gobyerno at kultura, nagbabahagi sila ng mga katulad na layunin sa pag-unlad at pag-unlad ng kanilang mga mamamayan.