Sa wikang Filipino, may kabuuang 42 ponema. Ito ay binubuo ng 20 patinig at 22 katinig. Ang mga ponemang ito ay mahalaga sa pagbuo ng mga salita at sa tamang pagbigkas ng mga ito.
The slogan about wikang pilipino wika ng pagkakaisa is the Filipino slogan.
Naging mabuting ama ng wikang pilipino bilang unang pangulo ng pilipinas
Pinipili ko ang wikang tagalog dahil Ito ang wikang pilipino at nakaayun din sa pambansang watawat ng pilipinas
Ang wikang Filipino ay resulta ng proseso ng standardisasyon ng wikang Tagalog, na naging batayan ng wikang pambansa ng Pilipinas. Noong 1937, inilabas ang Batas Komonwelt Blg. 184 na nagdeklara ng Tagalog bilang batayan ng wikang pambansa, na binago naman noong 1959 sa pagiging "Pilipino" bilang wikang pambansa. Sa ilalim ng pangangasiwa ng Komisyon sa Wikang Filipino, patuloy itong nagbabago at lumalawak upang masaklaw ang iba't ibang katutubong wika sa bansa.
Mas Matibay Ang Wikang Pilipino !
Narito ang ilang halimbawa ng slogan tungkol sa wikang Filipino: "Wikang Filipino, Daan tungo sa Kaunlaran!" at "Ipagmalaki ang sariling wika, tayo'y nagkakaisa!" Ang mga slogan na ito ay nagtatampok sa kahalagahan ng paggamit at pagpapahalaga sa wikang Filipino bilang simbolo ng pagkakakilanlan at pagkakaisa ng mga Pilipino.
Ang wikang Filipino ay nagsimula bilang isang pagsasama-sama ng iba't ibang wika at diyalekto sa Pilipinas, na naapektuhan ng mga banyagang mananakop tulad ng mga Kastila, Amerikano, at Hapones. Sa pamamagitan ng mga kolonyal na proseso, ang Tagalog ang itinuturing na batayan ng wikang pambansa at noong 1937, ito ay opisyal na itinaguyod bilang "Wikang Pambansa" ng mga lider ng bansa. Ang mga pagbabago at pag-unlad ng wika ay patuloy na naganap sa paglipas ng panahon, kasabay ng pag-unlad ng kultura at lipunan ng mga Pilipino.
Para mapapaunlad ang wikang Filipino, mahalaga na bigyang prayoridad ang paggamit nito sa araw-araw na talastasan at komunikasyon. Mahalaga rin ang pagtuturo at pagpapahalaga sa wikang ito sa mga paaralan at pamayanan. Ang paglikha ng mga bagong terminolohiya at panitikan sa Filipino ay magbibigay buhay sa wikang ito at magpapalakas sa ating identidad bilang mga Pilipino.
Ang pangulong Manuel L. Quezon ang itinuturing na "Ama ng Wikang Pambansa" sa Pilipinas. Siya ang nagtatag ng Surian ng Wikang Pambansa noong 1937 at nagpatupad ng mga hakbang upang itaguyod ang wikang Filipino bilang pambansang wika. Sa kanyang talumpati noong 1939, inilarawan niya ang kahalagahan ng pagkakaroon ng isang wikang pambansa na magsasama-sama sa mga Pilipino.
Ang talumpati tungkol sa Wikang Pilipino mula Baler hanggang buong Pilipinas ay nagsisilbing pagtanaw sa ating makulay na kasaysayan at kultura. Ang Baler, bilang bayan kung saan isinilang ang makabayang diwang nagbigay-diin sa kahalagahan ng ating wika, ay naging simbolo ng ating pambansang pagkakakilanlan. Mula sa mga katutubong wika, ang Wikang Pilipino ay umusbong bilang pangunahing daluyan ng komunikasyon, nag-uugnay sa iba't ibang lahi at rehiyon sa bansa. Sa kabila ng mga hamon ng globalisasyon, patuloy na pinapalakas ng mga Pilipino ang kanilang pagmamalaki sa sariling wika, na nagsisilbing pundasyon ng ating pagkakaisa at pagkakaintindihan.
Ang wikang Filipino ay itinuturing na Wikang Pambansa dahil ito ang opisyal na wika na ginagamit sa pakikipagkomunikasyon at pagpapahayag ng kultura, identidad, at mga saloobin ng mga Pilipino. Ito ay binuo mula sa iba't ibang wika sa Pilipinas, na naglalayong isama ang mga elemento ng iba’t ibang rehiyon. Bilang Wikang Pambansa, ang Filipino ay nagsisilbing tulay sa pagkakaisa ng mga mamamayan, at nagbibigay-diin sa pagkakaintindihan at pakikipag-ugnayan sa kabila ng pagkakaiba-iba ng mga wika at dialekto sa bansa.
Tatag ng Wikang Filipino , Lakas ng pagka-Pilipino