Wiki User
∙ 6y agoPagmamahal
pagsuyo
pagliyag
pag-ibig
paggiliw
Anonymous
mulala
Di giigiliw o Hindi tanggap
It was composed by my great grandfather Jose Tuason from Balanga Bataan, however this song is just one of the song from the opera that he wrote" Mga Siniphayo ng dahas ng pagsinta" but because of it's catchy tune and lyrics, that it became so popular, hence become a folk song.Jose Tuason is my great Grandfather from my Father's side of Ernesto Tuason Valero.
Kung aking wariin sinta Ay naghihintay pagtapatan ka Kung nais malaman sinta Bakit tangi kang minamahal Ikaw lang ang tunay at siyang dahilan Ng aking kaligayahan Chorus: Minamahal, minamahal kita Pagsinta ay di magiiba Hindi mo ba nadarama sinta Bawat kilos ko'y pangarap ka Minamahal, minamahal kita At nasa iyo ang tanging pag-asa Asahan mong dalangin ko twina Minamahal, minamahal kita (Repeat Chorus) Kung aking wariin sinta Ay naghihintay pagtapatan ka Kung nais malaman sinta Bakit tangi kang minamahal Ikaw lang ang tunay at siyang dahilan Ng aking kaligayahan Chorus: Minamahal, minamahal kita Pagsinta ay di magiiba Hindi mo ba nadarama sinta Bawat kilos ko'y pangarap ka Minamahal, minamahal kita At nasa iyo ang tanging pag-asa Asahan mong dalangin ko twina Minamahal, minamahal kita (Repeat Chorus)
Bayang magiliw, Perlas ng Silanganan Alab ng puso, Sa Dibdib mo'y buhay. Lupang Hinirang, Duyan ka ng magiting, Sa manlulupig, Di ka pasisiil. Sa dagat at bundok, Sa simoy at sa langit mong bughaw, May dilag ang tula, At awit sa paglayang minamahal. Ang kislap ng watawat mo'y Tagumpay na nagniningning, Ang bituin at araw niya, Kailan pa ma'y di magdidilim, Lupa ng araw ng luwalhati't pagsinta, Buhay ay langit sa piling mo, Aming ligaya na pag may mang-aapi, Ang mamatay ng dahil sa iyo.
Lupang Hinirang is all about the history of the Philippines and how courageous Filipinos are. .
Pagtatapat ni Lope K.Santos Ibig kong kung ikaw ay may iniisip, Sa ulo mo'y ako ang buong masilid. Ibig kong kung iyang mata'y tumititig, Sa balintataw mo ako'y mapadikit. Ibig kong tuwi mong bubukhin ang bibig, Ang labi ko'y siyang lumasap ng tamis; Ibig kong sa bawa't pagtibok ng dibdib, Bulong ng dibdib ko ang iyong marinig. Hangad kong kung ika'y siyang nag-uutos, Akung-ako lamang ang makasusunod. Hangad kong sa iyong mga bungang-tulog,, Kaluluwa ko lang ang makpupulot. Hangad kong sa harap ng iyong alindog, Ay diwa ko lamang ang makaaluluod. Hangad kong sa "altar" ng iyong pag-irog, Kamanyang ko lamang ang naisusuob. Nassa kong kung ika'y may tinik sa puso, Dini sa puso ko maunang tumimo. Nasa kong ang iyong tamp't panibugho'y, Maluoy sa halik ng aking pagsuyo; Nasa kong ang iyong tamp't panibugho'y, Maluoy sa halik ng aking pagsuyo; Nasa kong ang bawa't hiling mong mabigo, Ay mabayaran ko ng libong pangako; Nasa kong sa bawa't luha mong tumulo, Ay mga labi ko ang gamiting panyo. Nais kong sa aklat ng aking pagsinta, Ang ngalan ng lumbay ay huwag mabasa. Nais kong sa mukha n gating ligaya, Batik man ng hapis ay walang Makita. Nais kong ang linis ng ating panata'y, Huwag marungisan ng munting balisa, Nais kong sa buhay nga ating pag-asa'y, Walang makatagpong anino ng dusa. Mithi kong sa lantang bulaklak ng nasa'y Hamog ng halik mo ang magpapasariwa; Mithi kong sa minsang pagsikat ng tala, Ay wala nang ulap na makagambala; Mithi kong ang tibay ng minsanang sumpa'y, Mabaon ko hanggang tabunan ng lupa. Mithi kong kung ako'y mabalik sa wala, Ay sa walang yao'y huway kang mawala.