Ang ikalawang wika ay ang pangalawang wikang ginagamit ng isang tao bukod sa kanyang pangunahing wika. Ito ay karaniwang natututuhan sa pag-aaral o pag-expose sa iba't ibang kultura.
tagalog bikol hiligaynon iloko itneg kankanaey kalungay ibaloi ifugao kalinga\pangasina bolinao sambal
ang wika ay pinakamahalagang kasangkapan ng tao sa pakikipagtalastasan
ang wika natin ay sandata laban sa kahirapan
Ang Luzon, Visayas, at Mindanao ay tinatawag na mga pangunahing isla sa Pilipinas. Ito ang mga pangunahing rehiyon ng bansa na binubuo ng Luzon sa hilaga, Visayas sa gitnang bahagi, at Mindanao sa timog. Ang mga ito ay may sariling kultura, tradisyon, at wika.
Tagalog, Hiligaynon, Ilokano, Cebuano, Kapampangan, Bicol, Waray, Pangasinense, Maranao
Sa Pilipinas, may iba't ibang buhay na wika depende sa rehiyon. Ang mga pangunahing buhay na wika ay Tagalog, Cebuano, Ilocano, Hiligaynon, at Waray. May mga wika rin tulad ng Kapampangan, Bicolano, at iba pa na patuloy na ginagamit ng mga komunidad sa bansa.
1. wataray 2.sapati 3.towiw
Ang opisyal na wika sa Pilipinas ay Filipino, na base sa Wikang Tagalog. Ito ay ginagamit sa buong bansa, bagaman may iba't ibang dayalekto at wika rin ang iba't ibang rehiyon sa Pilipinas.
WALONG PANGUNAHING WIKA NG PILIPINAS “Tradisyonal na tinatawag na walong pangunahing wika ng bansa ang Bikol, Ilokano, Hiligaynon, Pampanggo, Pangasinan, Sebwano, Tagalog, at Waray (Samar-Leyte). Malimit ding tawagin ang mga ito na wikang rehiyonal. May pagkakataóng isinasáma sa pangkat ang Mëranaw, Tausug, at Magindanaw. Ang karaniwang katwiran sa “pangunahing wika” ay dahil (1) may malaking bílang ito ng tagapagsalita, karaniwang umaabot sa isang milyon ang tagapagsalita, o (2) may mahalagang tungkulin ito sa bansa bílang wika ng pagtuturo, bílang wikang opisyal, o bílang wikang pambansa. -shangkyunn
manila cavite batangas nueva ecija bulacan pampanga tarlac laguna
Idyolek ang tawag sa personal na kakayahan ng tagapagsalita. Ito ang particular na varayti ng wikang ginagamit ng particular na individwal. Ayon pa rin kay Catford, maaaring maging permanente na ang idyolek ng taong may sapat na gulang. Dayalekto naman ang tawag sa varayting batay sa lugar, panahon at katayuan sa buhay. Dahil dito, may mga tinatawag na dayalektong heografikal, temporal at sosyal. Ito ang varayti ng wikang nagmumula sa formal na katangiang kaugnay ng pinagmulan ng tagapagsalita sa isa sa tatlong dimension, katayuang sosyal, panahon at espasyo.