ang teksto ay may anim na uri samatalang ang konteksto puro kagaguhan lng
ang teksto ya isang salita ang twag ay teksko
Ang "anurang punlay" ay isang terminong ginagamit sa mga pag-aaral ng wika at literatura na tumutukoy sa mga salitang naglalarawan o nagpapahayag ng mga ideya, damdamin, o kaisipan. Sa mas simpleng salita, ito ay maaaring ituring na mga simbolo o representasyon ng mas malalim na kahulugan sa isang teksto. Ang mga punlay ay maaaring magtaglay ng iba’t ibang kahulugan depende sa konteksto kung saan ito ginagamit.
yes beacous i need that
Ang salitang "nagsasaad" ay nangangahulugang naglalahad o nagsasabi ng isang impormasyon, ideya, o katotohanan. Karaniwang ginagamit ito sa konteksto ng pagsusuri o paglalarawan ng mga detalye sa isang teksto o diskurso. Halimbawa, sa mga batas o dokumento, ang mga talata na nagsasaad ng mga alituntunin o kondisyon ay mahalaga para sa pag-unawa ng kabuuang nilalaman.
Ang "patambis" ay isang tayutay sa Filipino na nagpapahiwatig ng pagbibigay-diin o pagpapalalim sa kaisipan. Karaniwang ginagamit ito sa paglalangkap ng ideya o paliwanag sa isang teksto.
Ang mga susing salita ay mga pangunahing salita o termino na may mahalagang kahulugan sa isang teksto o paksa. Ito ang mga salitang ginagamit upang ilarawan ang mga pangunahing ideya at konsepto, na tumutulong sa pag-unawa at pagsusuri ng nilalaman. Karaniwang ginagamit ang mga ito sa mga akademikong papel, pananaliksik, at iba pang anyo ng pagsusulat upang bigyang-diin ang mga mahalagang punto. Sa madaling salita, ang mga susing salita ay nagiging gabay sa mga mambabasa upang mas madaling maunawaan ang mensahe ng teksto.
Ang salungat na paraan sa pagsasalinwika ay tinatawag na "literal na pagsasalin" o "word-for-word translation," kung saan ang bawat salita ay isinasalin nang walang pagsasaalang-alang sa konteksto o kahulugan nito sa target na wika. Sa ganitong paraan, madalas na nawawala ang tunay na diwa at tono ng orihinal na teksto. Ang mga saling ganito ay maaaring magdulot ng kalituhan at hindi pagkakaintindihan sa mga mambabasa. Sa halip, mas mainam na gumamit ng "malayang pagsasalin" na nagbibigay-diin sa mensahe at konteksto ng orihinal na teksto.
Ang Teoryang Istruktural sa Panitikang Filipino ay tumutukoy sa pagsusuri ng teksto batay sa mga elemento nito tulad ng istruktura, tema, simbolismo, at iba pa. Layunin nitong unawain ang kahulugan at anyo ng mga akda upang maunawaan ang mensahe at implikasyon nito sa lipunan at kultura. Ginagamit nito ang mga konsepto mula sa estrukturalismo upang maipaliwanag ang pagkakabuo ng teksto at kahalagahan nito sa panitikan.
Ang Vedas ay sinaunang mga banal na teksto ng Hinduism na naglalaman ng kaalaman at aral ng sinaunang mga maharlika at saserdote. Binubuo ito ng apat na bahagi: Rigveda, Yajurveda, Samaveda, at Atharvaveda. Ipinapalagay na ito ang pinakalumang teksto sa buong Sanskrit literature at bumabalik sa panahon bago pa ang 1500 BCE.
Ang panitikan ay nagsasalaysay ng buhay, pamumuhay, lipunan, pamahalaan, pananampalataya at mga karanasang kaugnay ng iba't ibang uri ng damdamin tulad ng pag-ibig, kaligayahan, kalungkutan, pag-asa, pagkapoot, paghihiganti, pagkasuklam, sindak at pangamba.
Ang tekstong naresyon ay isang uri ng sulatin na naglalahad ng mga ideya o impormasyon mula sa isang orihinal na teksto sa mas pinaikli at mas malinaw na paraan. Layunin nito na ipahayag ang pangunahing kaisipan at mga detalye nang hindi binabago ang orihinal na mensahe. Karaniwan itong ginagamit sa mga akademikong gawain, pagsusuri ng literatura, at iba pang konteksto kung saan mahalaga ang pag-unawa sa nilalaman ng isang teksto.
Ayon sa kanya, para sa lubusang pag-unawa ng isang teksto, kailangang ang dating kaalaman ng tagabasa ay maiugnay niya sa kanyang kakayahang bumuo ng mga konsepto/ kaisipan at kasanayan sa pagpoproseso ng mga impormasyong masasalamin sa teksto.