Ano ang Buod ng Laki sa layaw by Pedro S dandan?

Answer 1

Laki sa layaw by Pedro S. Dandan

Hindi dapat kunin sa dahas ang pagtutumpak sa anak na napalayaw, kundi talino at hinahon upang mapatuwid sa buhay.

Si Berto ay bugtong anak ng kilalang mariwasang pag- asawahang Ninay at Bindoy sa nayon ng Pulang- Gubat. Mahal na mahal nila si Berto. Sapul sa pagkabata ay pinalayaw na nila ito. Ipinagkaloob nila ang lahat na maibigan ni Berto, gaya ng mga laruan, mamahalimg mga damit, salapi, anumang sukat makalibang sa anak.

Nang tumontong si Berto sa ikaanim na baitang ng mababang paaralan ay lalong nasunod nito ang lahat ng mahilig sa mag-asawa. At lalong nagmalabis si Berto ng ito'y NASA ikaapat na taon nan g Haiskul. Hindi miniminsang nasabi nila a kapitbahay na si Berto ay maagang makapag-aral sa kolehiyo kung papalaring makasulit sa napipintong pagtatapos sa klase.

Ngunit tila mabibigo ang kanilang pag-asang si Berto ay mapagtapos ng pagkamamanaggol. Isang araway nakatanggap si Mang Bindoy ng sulat buhat sa guro ni Berto, na ganito ang sinasaad.

Mahal na G. Brigido Ramirez:

Huwang ninyong isiping isang paghihimasok ang pagloham kong to hinggl sa inyong anak. Manapa'y udyok poi to ng aking hangad na huwag masayang ang isang taong pag-aaral niya kung maagapan ninyong tulungan ako upang imulat siya sa wastong asal at kaugalian, lalo nap o ang nagtataguyod sa kanyang mga Gawain sa paaralan.

Si Berto po ay matalinong bata, ngunit bunga ng malabis na pagkahilig niya sa mga kalawayan ng katawan, gaya ng paglilimayon o malimit na pagksala sa pagpasok, panonood ng sine, paninigarilyo, at kung minsan aypakipagsugal, napabayaan niya ang kanyang pag-aaral. Dahil ditop, maaring ikabigo niya ang kanilang pagsusulit sa buwang papasok.

Inaasahan ko nag inyond tulong upang mapabuti ang inyong anak at magtagumpay siay sa lanyang pag-aaral.

Matapos bashin ang liham, napagkuro ni Mang Bindoy na may dapat silang panagutan sa pahgiging malayaw ni Berto. Gayuman ay inakala niya na hindi pa huli sa panahon upang mabago ang ugali nito. Ngunit, hindi niya dapat kunin ang dahas si Berto. Ang lalong mabisa ay gamitan niya ng talino at kahinahunan ang paraan ng pagtutumpak kay Berto.

Nang duamting si Berto sa kanilang bahay nang hapong iyon buhat sa paaralan, masayang tinawag ito ni mang Bindoy at niayayang mamaril ng batu-bato. Snabi pa ni Mnag Bindoy na sila ay maligo sa sapa. Malugod namang sumang-ayon si berto, sapagkat sa kauna-unahang agkakataon ay noon lamang siay niyaya ng kanyang tatang sa gayong uri ng paglilibang.

Pasan ni mang bindoy ang baril at naksakbat naman sa balikat ni Berto ang buslong sisidlanng kanilang magiging huli. Bago sila sumapit sa bulaos ng kabukiran, sinimulan ni Mang Bindoy ang kanyang layon na mamulat ang kanyangb anak.

Itninuro niya kay Berto ang dalawang malaking kiskisan ng bigas ni Don Sergio. Isinalaysay niya sa anak kung paano natamo ng naturang Don ang gayong magandang kapalaran. Sinabi niya kung paanon si Don Sergio ay nagsimula sa pagpapastol ng kalabaw sa kangyang pagkabata, hanggang sa pamamagitan ng tiyaga, sikap at pagtitipid ay nakapag-ari ng isang munting lupang masasaka at ng kabayo at kareteling maipaghahanapbuhay at nang malaunan ay nakabili ng kaiskisang siyang pinanggagalingan at tuluyang paglago ng kanyang kabuhayan.

Itinuro nin Mang Bindoy sa kanyang anak ng kubong tinutuluyan ni Mang Seton a siyang dating may-ari ng kiskisang nabili ni Don Sergio.

Nalaman mo ba, anak, na si Mang Seto ngayon ay tagasingil ni Don Sergio ng Kanyang mga pautang/ ang pagwawakas na tanong nang matanda kay Berto.

"Bakit po nagkapalit ang kanilang lagay?" tanong ni Berto.

"Sadyang gayon ang dapat asahan. Si Don Sergio ay masipag, masikap at matipid ngunit si Mang Seto ay nagging marangya at mapaglimayon noong kanyang kasikatan ," ang tugon ni Mang Bindoy.

Natigil sa bahaging iyon ang kanilang pag-uusap sapagkat nakatanaw si Mang bindoy ng ibon, at iyon ay pinagbagsak niya sa lupa sa pamamagitan ng isang putok ng rifle.

Ang ibon ay mainit [a ngunit patay na nang damputin ni Berto. Iniutos sa kanya ni Mang bindoy na himulmulan iyon. pagkaraan ng ilang sandal, nakita ni Mang Bindoy na hubad na hubad na nag katawan ng ibon. Sa gayon, iniutos ni Mang Bindoy sa kanyang ank na pulutin ang mga balahibong pinutpot nito upang ibalik sa katawan ng ibon.

"Mahirap pong mangyari ang ipinaggagawa ninyo sa akin , tatang. Tinangay nap o ng hangin ang mga iyon! Ang tugon ni Berto.

"Ganyan lamang , Bert, ang pag-aaksaya ng panahon. Bawat araw na magdaan sa ating buhay ay tulad ng balahibo ng ibon na hindi maaaring magbalik , kaya hindi natin dapat sayangin uoang makapagtamo ng magandang kapalaran. Mararating ba ni Don Sergio ang kanyang kalagayn ngayon kung inaksaya niya ang kanyang panahon?" ani ni Mang Bindoy sa kanyang anak.

"Sa palagay ko po ay maaring maparin siya sa kay mang Seto kung nag-aaksaya siya ng panahon," nag tugon ni Berto.

" Kaya nag pangyayaring iyan ay dapat makapagturo sa iyo ng mabuti. Nabalitaan ko sa iyong maestro na madalas kang nagbubulakbol at hindi ka nag-aaral ng inyong leksyon. Diumanoy malamang na hindi ka makapasa sa inyong pagsusulit sa mga buwang papasok," ani Mang Bindoy.

Nakapkagat labi si Berto. Nabigla siya sa sinabi ng kanyang tatay. Natugunan namn ni Mang Bindoy ang pagbabago sa kanyang anak, kaya siya ay nagturing.

" Hindi ka dapat mabahala , Berto. Hindi pa naman huli upang mabawi mo ang mag pagkukulang sa nakaraan. Hayaan mo at ako ang bahalang umisip ng paraan

" ano po ang dapat kong gawin.?' Ang usisa ni Berto.

"Ganito ang masasabi ko sa iyo. Ag isang pinagmulan ng iyong kalawayan at karangyaan ay ang pagkakaloob ko sa iyo ng labis na kuwalta. Sa araw-araw ay hindi kinukulang sa tatolong piso ang ing binabaon. Buhat ngayon ay bibigyan kita ng kaukulang panggastos sa loob ng isang buwan. Iyan ay liliit nang malaki kaysa rating gugol mo. Gayunman, pag-aaralan mong magtipid. Tandaan mo, ang halagang ipagkakaloob ko ay gagastusin mo sa loob ng isang buwan, hindi sa ilang araw lamang. Kung maubos iyan nang wala sa takdang araw, ay tahasang kong sinsabi sa iyo na hindi ka makahingi sa akin. Sa pamamagitan niyan ay maaring mabawasan ang inyong mga pagbubulakbol at walang kabuluhang karangyaan." Ang wika ni Mang Bindoy.

Napansin ni Mang Bindoy na sa walang kibo na namn si Berto. Sa halip na ukilkilin ang ipinapayo sa kanyang anak, niyaya niya ito na maligo sa sapa.

Nang makapaghubad na si Mang Bindoy at makiisa kay Berto sa paglanguy-langoy at pagsisid-sisid, naramdaman ng bata na nagging malapit na lalo si MAng Bindoy sa kanyang kalooban. Magkaakbay pa sila ng kanyang Tatang nang umuwi. Sa kanyamg batang puso ay nagtitibay ang pasya na tupdin ang pinag-uutos ng ama.

Ang guguling ibinigay ni Mang bindoy kay Berto ukol sa isang buwan ay tumagal lamang ng labinlimang araw. Ngunit hindi nya idinaing ito sa kanyang tatang. Ipinagpatuloy niya ang pagpasok sa paaralan kahit walang baon. Nagtiis siayng maguotm at mabawasan ang pakikiisa sa mga paglilibang ng kanyang mga kaklase. Nagtiis siyang huwag maglabas ng bahay at nilayuan ang dating kaibigang kasama sa paglilimayon. Sa halip ay inukol ang kanyang panahon sa pag-aaral.

Nang sumunod na buwan naman ay balawampu't limang araw ang itinagal ng kanyang kaukulang gugulin sa pag-aaral. Samantala, kinamalasan, siay sa klase ng sikap at sigla sa pagsagot sa mga tanong ng kanyang guro.

Naang sumapit sang araw ng pagtatapos ng mga mag-aaral sa mataas na paaralan sa nayong Pulong-Gubat, gayon na lamang ang tuwa ng mag magulang at kapitbahay ni Berto. Nasaksihan nila ang makulay na parangal sa pag-aabot ng diploma sa mga batabg mag-aaral. Kabilang si Berto sa mga nagtamo sa karangalang nabanggit.

Answer 2

tanong mo sa pagong ,tsaka kabayo baka effective..